Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie: sędzia WSA Teresa Cisyk-spr. asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi B. C. na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie ochrony środowiska 1) zobowiązuje Prezydenta Miasta [...] do wydania aktu załatwiającego sprawę B. C. z wniosku, z dnia 18 września 200l r., w terminie 30 dni od dnia prawomocności wyroku, 2) zasądza od Prezydenta Miasta [...] na rzecz skarżącej kwotę 245 (dwieście czterdzieści pięć) złotych, tytułem zwrotu
B. C. zastąpiona przez radcę prawnego J. J. z Kancelarii Radców Prawnych [...] s.c. w B., złożyła do Prezydenta Miasta [...] wniosek z dnia 18 września 200l r., o wydanie orzeczenia w trybie art. 76 ustawy o ochronie środowiska. We wniosku wniosła o:
1) nakazanie A spółce z o.o. w O. podjęcia działań zmierzających do eliminacji hałasu i wibracji w środowisku pracy dźwigu osobowego w budynku nr [...] przy ul. [...] w O., i w tym celu nakazanie tej spółce stosowanie odpowiednich środków technicznych lub organizacyjnych mających na celu zapobieżenie powstawaniu albo przenikaniu do środowiska hałasu i wibracji,
2) dokonanie oceny stanu wpływu na środowisko eksploatowanych przez w/w spółkę dźwigów osobowych.
W uzasadnieniu podała, że wymieniona spółka nie podjęła żadnych działań w celu eliminacji wpływu eksploatowanego dźwigu na środowisko. Urządzenie dźwigowe przez całą dobę wytwarzają hałas i wibracje ścian i podłogi, co powoduje uciążliwości w korzystaniu z mieszkania. Ponadto w uzasadnieniu podniosła również dodatkową uciążliwą okoliczność tj. hałas powodowany ruchem pojazdów z przebiegającej w bezpośredniej odległości od budynku droga. Do Prezydenta Miasta [...], wpłynął kolejny, z tej samej daty wniosek skarżącej o wydanie orzeczenia w trybie art. 76 ustawy o ochronie środowiska, który został przesłany według właściwości - pismem Starosty [...] z dnia 4 grudnia 200l r., nr [...]. We wniosku tym skarżąca wniosła o:
1) dokonanie w trybie art. 51 ustawy pomiarów hałasu i wibracji w środowisku mieszkaniowym skarżącej i na tej podstawie oceny warunków akustycznych,
2) wydanie decyzji w przedmiocie określenia warunków dopuszczenia do użytkowania przebiegającej w bezpośredniej odległości od budynku skarżącej drogi publicznej i ustalenia urządzeń i środków eliminujących hałas,
3) wydanie decyzji w przedmiocie określenia warunków dopuszczenia do użytkowania w przedmiotowym budynku - dźwigu osobowego. W uzasadnieniu tego wniosku podała, że hałas i wibracje powstające w jej środowisku zamieszkania nie zostały wyeliminowane czy też ograniczone, pomimo monitów. Zdaniem skarżącej zarówno urządzenia mocujące i napędowe dźwigu zainstalowane zostały wbrew obowiązującym w tym zakresie przepisom. Ponadto wpływ na jej środowisko mieszkaniowe posiada całodobowy ruch pojazdów na drodze, w bezpośredniej bliskości z domem wielorodzinnym.
Z powodu braku żądanego orzeczenia, skarżąca, powołując się na przepis art. 36 kpa, wniosła skargę z dnia 7 listopada 200l r., na bezczynność organu - Prezydenta Miasta [...], do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. W uzasadnieniu wskazała, że organ nie załatwił sprawy w terminie i nie podał nowego terminu do załatwienia sprawy. Do skargi dołączyła odpisy wniosków.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O, pismem z dnia 18 grudnia 200l r., na zasadzie art. 37 § 2 kpa wyznaczyło organowi termin do załatwienia wniosku. W wyniku otrzymanej korespondencji od organu, w piśmie z dnia 21 stycznia 2002 r., wskazało na załatwienie sprawy skarżącej, zgodnie z procedurą. W związku z kolejną interwencją skarżącej, pismem z dnia 29 kwietnia 2002 r., SKO w O. zażądało od organu informacji o załatwieniu sprawy. W piśmie organu z dnia 15 maja 2002, nr [...] poinformowano o przedmiotowej sprawie, dołączając na tą okoliczność plik dokumentów. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w piśmie z dnia 21 maja 2002 r., nr [...] stwierdziło, że organ podejmował szereg działań dla ustalenia zasadności wniosku, postępowanie nie jest jeszcze zakończone, a Kolegium nie ustaliło, by zasadny był zarzut bezczynności organu. B. C. wniosła skargę z dnia 12 marca 2003 r., do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na bezczynność organu - Prezydenta Miasta [...]. W uzasadnieniu wskazała, że ostanie pismo organu, bez merytorycznego załatwienia sprawy pochodzi z dnia 12 maja 2002 r., a stanowisko Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 21 maja 2002 r., które nie uwzględnia stanu rzeczy na ten dzień i pozostaje w sprzeczności z obowiązującym stanem prawnym. Dodała, że jej zdaniem, skoro wniosek złożyła pod rządami ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, stad przepisy tej ustawy winny mieć zastosowanie w sprawie.