Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (spr.) Sędzia NSA Halina Kremis Protokolant Edyta Forysiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. G w K na przewlekłe prowadzenie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K postępowania administracyjnego w przedmiocie wydania nakazu rozbiórki rampy i parkingu I. zobowiązuje Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K do wydania aktu administracyjnego w sprawie robót budowlanych związanych z wykonaniem rampy i parkingu w terminie 30 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wspólnota Mieszkaniowa ul. G w K, reprezentowana przez Zarząd (zwana dalej Wspólnotą), w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W (z dnia 28 grudnia 2011 r.) na przewlekłe prowadzenie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K (dalej PINB) postępowania administracyjnego w przedmiocie wydania nakazu rozbiórki rampy i parkingu na posesji przy ul. G w K, wniosła również o ustalenie, że niezałatwienie ww. sprawy odbyło się rażącym naruszeniem prawa; osób winnych jej niezałatwienia w terminie; zasądzenie kosztów postępowania; wydanie przez Sąd postanowienia sygnalizacyjnego.
W uzasadnieniu strona skarżąca podkreśliła, że spełniła wymogi formalne skargi, gdyż w dniu 24 października 2011 r. na podstawie art. 37 § 1 k.p.a. wystąpiła do Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W z zażaleniem na niezałatwienie sprawy w terminach ustawowych określonych w art. 35 § 3 k.p.a. Postanowieniem z dnia 17 listopada 2011 r. organ wyższego stopnia odmówił wyznaczenia dodatkowego terminu załatwienia sprawy argumentując, że w dniu 10 listopada 2011 r. PINB wydał decyzję o umorzeniu postępowania - kończącą postępowanie przed tym organem. Skarżąca nie zgadza się z tym stanowiskiem, gdyż przy rozpatrzeniu jej zażalenia nie uwzględniono, że organ pierwszej instancji bezsprzecznie nie załatwił sprawy w terminie, rażąco naruszając przepis art. 35 § 3 k.p.a.- czym doprowadził do przewlekłości postępowania.
Przedstawiając przebieg postępowania toczącego się przed PINB Wspólnota wskazała, że w dniu [...] Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał decyzję uchylającą decyzję PINB w K o nakazie rozbiórki pasa parkingu na długości od małych pawilonów handlowych ul. G do budynku "B", w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r. W decyzji kasacyjnej wskazano na konieczność uzupełnienia postępowania dowodowego (w tym przeprowadzenie oględzin) w znacznej części, gdyż bez tego niemożliwie było zajęcie merytorycznego stanowiska przez organ II instancji. Zlecone przez organ odwoławczy oględziny odbyły się - po wielu monitach ze strony skarżącej - dopiero w dniu 6 maja 2011 r. Od tego czasu PINB nie dokonał żadnej czynności procesowej. Podkreślono, że od chwili wydania decyzji kasacyjnej z dnia [...] do dnia złożenia przez Wspólnotę zażalenia na bezczynność PINB, upłynęło 10 miesięcy, co bezspornie potwierdza, że sprawa nie została załatwiona w terminach ustawowych. Dopiero w dniu 22 listopada 2011 r. doręczono skarżącej decyzję PINB z dnia 10 listopada 2011 (nr [...]) o umorzeniu przedmiotowego postępowania, którą Wspólnota następnie zakwestionowała przez wniesienie odwołania. Strona uważa, że nadal nie została rozstrzygnięta sprawa administracyjna rozbiórki samowolnie wybudowanej rampy i parkingu. O bezprzedmiotowości postępowania nie można mówić, gdy organ jest właściwy do rozpoznania sprawy i posiada materiał dowodowy umożliwiający jej rozstrzygnięcie, a strona nie uzewnętrzniła braku zainteresowania w jej rozstrzygnięciu. W takiej sytuacji na organie spoczywa obowiązek merytorycznego jej rozstrzygnięcia. Z tego względu skarżąca uważa, że wydanie decyzji umarzającej postępowanie, należy kwalifikować jako czynność procesową organu, która nie zmierza do załatwienia sprawy, co uprawnia do zaskarżenia postępowania na zasadzie art. 37 § 1 k.p.a. Przepis ten daje możliwość zaskarżenia takiego postępowania organów administracji, które powoduje, że choć formalnie czynności procesowe są wykonywane, nie zmierzają one do załatwienia sprawy.