1. Brak niektórych składników decyzji, w określonym rozstrzygnięciu powziętym przez organ upoważniony do wykonywania czynności zleconych z zakresu administracji państwowej, a określonych w art. 107 par. 1-3 Kpa, nie uzasadnia traktowania tego rozstrzygnięcia jako innej formy działania administracji.
W wypadkach spornych należy przyjąć domniemanie, iż takie rozstrzygnięcie jest decyzją, albowiem taka forma zwiększa m.in. sferę ochrony prawnej przyznanej obywatelom.
2. Spór między PPTT a osobami zainteresowanymi o świadczenia usług o charakterze powszechnym to zarówno spór o przyznanie uprawnień do korzystania z abonamentu telefonicznego jak i pozbawienia tego, wcześniej przyznanego uprawnienia.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego (...) na decyzję Dyrekcji - Poczta Polska, Telegraf i Telefon (...) w przedmiocie przydziału abonamentu telefonicznego na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 19 października 1989 r. SA/Kr 990/89
oddala rewizję nadzwyczajną.
Pismem z dnia 24 października 1988 r. Leszek C. został zawiadomiony przez właściwy urząd telekomunikacyjny o przyznaniu mu abonamentu telefonicznego oraz wezwany do zapłaty kwoty 50 tys. złotych. W następstwie tej decyzji w mieszkaniu zainteresowanego został zainstalowany aparat telefoniczny bez podłączenia go jednak do sieci. w dniu 6 kwietnia 1989 r. komisja do spraw przyznawania abonamentów telefonicznych zmieniła jednak poprzednią uchwałę o przyznaniu abonamentu i podanie Leszka C. oddaliła. W dniu 9 maja 1989 r. Dyrektor Wojewódzki Polskiej Poczty, Telegraf i Telefon zmienił wcześniejszą decyzję Dyrektora Urzędu Telekomunikacyjnego w Busku Zdroju o przydziale abonamentu jako niezgodną z postanowieniami ordynacji telekomunikacyjnej i zarządził zwrot dokonanej przedpłaty.
Decyzję Dyrektora Wojewódzkiej Dyrekcji PPTT z dnia 9 maja 1989 r. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie Prokurator Rejonowy w B., zarzucając rażące naruszenie art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności /Dz.U. nr 54 poz. 275/ oraz par. 11 pkt 1 lit. "a" oraz par. 10 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 23 czerwca 1986 r. w sprawie ordynacji telekomunikacyjnej /Dz.U. nr 27 poz. 135/. Skarga zarzuca, że aczkolwiek zawiadomienie Dyrektora Wojewódzkiej Dyrekcji PPTT nie zawiera nakazanej prawem formy administracyjnej, to jednak stanowi taką decyzję, która podlega kontroli sądu administracyjnego. Kwestionowana decyzja - podnosi dalej skarga prokuratora - uchyla poprzednie rozstrzygnięcie administracyjne, na podstawie którego strona nabyła prawo do abonamentu telefonicznego bez uprzedniego wznowienia postępowania administracyjnego, do czego brak było zresztą uzasadnionych podstaw.
Dyrekcja Wojewódzka PPTT w K. wniosła o oddalenie skargi Prokuratora Rejonowego podnosząc, że podstawą nabycia prawa do posiadania abonamentu jest umowa zawarta między osobą korzystającą z usług telefonicznych a właściwym terenowo urzędem telekomunikacyjnym, a niewywiązywanie się przez państwową jednostkę organizacyjną "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" z tego zobowiązania stwarza dla zainteresowanej osoby roszczenie odszkodowawcze, które może być dochodzone przed sądem powszechnym.
Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie postanowieniem z dnia 19 października 1989 r. SA/Kr 990/89 skargę Prokuratora Rejonowego odrzucił. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego pisemne zawiadomienie Leszka C. przez Dyrektora Wojewódzkiej Dyrekcji PPTT w K. z dnia 9 maja 1989 r. o cofnięciu abonamentu telefonicznego nie stanowiło decyzji administracyjnej podlegającej kontroli sądu administracyjnego, nie dotyczyło bowiem sporu między PPTT a osobą korzystającą z jej usług o charakterze powszechnym.
Prawomocne postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżył w dniu 8 sierpnia 1990 r. rewizją nadzwyczajną Minister Sprawiedliwości zarzucając rażące naruszenie praw oraz interesu Rzeczypospolitej Polskiej. Rewizja nadzwyczajna reprezentuje pogląd prawny, że zgodnie z postanowieniami par. 1 i par. 2 pkt 2-3 ordynacji telekomunikacyjnej usługą o charakterze powszechnym jest zainstalowanie stacji w lokalu wnioskodawcy i przyłączenie jej do centrali telefonicznej w celu umożliwienia korzystania z połączeń telefonicznych. Odmowa świadczenia usług telefonicznych o charakterze powszechnym jak również uchylenie wcześniej przyznanego prawa do abonamentu telefonicznego następuje na podstawie decyzji administracyjnych. Brak było zatem podstaw do odmówienia zainteresowanemu prawa do kontroli sądowej wydanej decyzji administracyjnej.