Za "osobę przeciwko której prowadzone jest postępowanie przygotowawcze" w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach /Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/ w związku z jej art. 10 ust. 1 nie może zostać uznana osoba, której nie ogłoszono postanowienia o przedstawieniu zarzutów i dlatego jej paszport nie może zostać unieważniony na podstawie tych przepisów.
Sąd Najwyższy - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego po rozpoznaniu sprawy ze skargi Prokuratora Wojewódzkiego w P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie z dnia 15 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie unieważnienia paszportu Jerzego Dz. na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 1999 r. V SA 1462/98 - oddala rewizję nadzwyczajną.
Prokurator Generalny wniósł rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 1999 r., V SA 1467/98, w sprawie ze skargi Prokuratora Wojewódzkiego w P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 czerwca 1998 r. (...). Wyrokowi temu zarzucił rażące naruszenie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w związku z art. 10 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach /Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/.
Na podstawie doniesienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w P., Prokuratura Rejonowa w J. wszczęła dochodzenie w sprawie niealimentowania córki przez Jerzego Dz. W wyniku czynności procesowych w dniu 20 lutego 1998 r. wydano postanowienie o przedstawieniu Jerzemu Dz. zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 186 par. 1 d.Kk. Nie zostało ono jednak podejrzanemu ogłoszone, albowiem od dłuższego czasu przebywał on za granicą. Prokurator zawiesił prowadzone przeciwko niemu dochodzenie, a do Wojewody W. wystąpił z wnioskiem o unieważnienie paszportu w oparciu o przepis art. 10 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o paszportach. Wojewoda W. decyzją z dnia 30 kwietnia 1998 r., (...), odmówił unieważnienia paszportu (...) Jerzego Dz. W jej uzasadnieniu wskazał między innymi, że Jerzy Dz. nie jest osobą podejrzaną "a więc taką wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów zgodnie z art. 61 par. 1 i art. 269 d.Kk" i powołał się przy tym na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 1996 r., V SA 1617/95. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu odwołania Prokuratora Rejonowego w J. od tej decyzji, decyzją z dnia 15 marca 1998 r., (...), utrzymał ją w mocy. Skargę na tę decyzję wniósł Prokurator Wojewódzki w P., a Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił ją wyrokiem z dnia 4 lutego 1999 r. W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał, że przepisy kodeksu postępowania karnego z 1969 r. odróżniają osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa od podejrzanego. Regułą jest, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa staje się podejrzanym z chwilą wydania postanowienia o przedawnieniu zarzutów. W pojęciu "wydania postanowienia o przedawnieniu zarzutów" mieści się nie tylko jego sporządzenie, lecz także obowiązek niezwłocznego ogłoszenia /art. 269 par. 1 Kpk/. Wobec tego, że w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania osobie podejrzanej nie ogłoszono sporządzonego postanowienia o przedawnieniu zarzutów, rację mają organy paszportowe, iż postępowanie karne nie toczy się przeciwko osobie w rozumieniu powołanych wyżej przepisów ustawy o paszportach i dlatego też brak było podstaw do unieważnienia paszportu.
W ocenie Prokuratora Generalnego wyrok zapadł z rażącym naruszeniem wskazanych w rewizji nadzwyczajnej przepisów prawa. W jej uzasadnieniu wywodzi się, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach jeżeli wobec osoby, która posiada paszport, zachodzą okoliczności określone w art. 6 ust. 1, organ paszportowy wydaje decyzję o unieważnieniu paszportu. Przepis art. 6 ust. 1 pkt 3 przewiduje, że wydania paszportu w kraju odmawia się na wniosek organu prowadzącego przeciw osobie ubiegającej się o paszport postępowanie przygotowawcze lub wykonawcze w sprawie karnej o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego albo w sprawie karnej skarbowej. Istota sporu sprowadza się do określenia kogo należy uznać za "osobę przeciwko której prowadzone jest postępowanie przygotowawcze".