Poza sporem w niniejszej sprawie pozostawało, że orzeczenia lekarskie zostały wydane przez lekarza uprawnionego zatrudnionego w jednostce orzeczniczej, upoważnionej do rozpoznawania chorób zawodowych.
W ocenie Sądu, uzasadnienia opinii lekarskiej i ich uzupełnienia, są przekonywujące i nie nasuwają wątpliwości. Jak przyjmuje się w orzecznictwie, kontrola sądowo-administracyjna może prowadzić do zakwestionowania pod względem formalnym orzeczenia lekarskiego, np. że zostało wydane w niewłaściwej formie, bez uzasadnienia lub przez nieuprawnionego lekarza, bądź uprawnionego lekarza lecz niezatrudnionego we wskazanej w rozporządzeniu w sprawie chorób zawodowych jednostce organizacyjnej, jednak nie może to dotyczyć merytorycznej treści orzeczenia lekarskiego. Organ ani sąd administracyjny, nie są uprawnieni do weryfikacji treści merytorycznej orzeczeń lekarskich, co najwyżej organ może żądać wydania kolejnych orzeczeń przez inne uprawnione jednostki organizacyjne w celu ujednolicenia stanowisk (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 marca 2007 r., sygn. akt VII SA/Wa 2429/06, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2008 r., sygn. akt VIII SA/Wa 256/08). Wskazać należy, że w przypadku, gdy orzeczenia lekarskie wydane w sprawie wyjaśniły istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności wymagające wiadomości specjalistycznych i są rzeczowo i przekonywająco uzasadnione, a zatem odpowiadają warunkom opinii w rozumieniu art. 84 § 1 k.p.a., stanowią podstawę do wydania decyzji uwzględniającej treść tych orzeczeń. Organy inspekcji sanitarnej nie mogą bowiem rozstrzygać o istnieniu choroby zawodowej wbrew lub niezgodnie z orzeczeniem lekarskim, jeżeli zostało ono wydane z zachowaniem norm zamieszczonych w cytowanym rozporządzeniu w sprawie wykazu chorób zawodowych i jest przekonywująco uzasadnione.
W konsekwencji należało uznać, że organ opierając się o stanowiska zajęte w wydanych w sprawie orzeczeniach, zgodnie z prawem rozstrzygnął sprawę.
Jednocześnie Sąd uznał za prawidłowe rozważania organu dotyczące wyciagnięcia przez jednostki orzecznicze odmiennych wniosków odnośnie stanu zdrowia skarżącego niż wynikające z dokumentacji lekarskiej poradni pulmonologicznej. Organ odwoławczy wskazał, że opinie jednostek orzeczniczych sporządzono po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską P.G. z poradni pulmunologicznej, orzeczenia te zostały sporządzone przez lekarzy specjalizujących się w medycynie pracy i posiadających uprawnienia do orzekania w przedmiocie chorób zawodowych, którzy posiadają należną wiedzę w rozpoznawaniu chorób sklasyfikowanych jako zawodowe oraz rozpoznania czynników, które mogą potencjalnie powodować taką chorobę i ich oceny dla wywołania wskazanej choroby w konkretnym przypadku w odniesieniu do badanego pracownika. Dodać należy, że wydanie opinii nastąpiło po wielodniowej obserwacji i szczegółowych badaniach skarżącego w Klinice Chorób Zawodowych IMP w Ł.. W tej sytuacji wydane orzeczenie należy uznać za wiarygodne, mimo wyciągnięcia przez lekarzy orzeczników odmiennych wniosków, niż oceny dokonane przez lekarzy przychodni pulmonologicznej. Dodatkowo wskazać należy, że stwierdzenie choroby zawodowej mogłoby nastąpić jedynie w sytuacji powiazania choroby z czynnikiem narażenia występującym w środowisku pracy. W orzeczeniach lekarskich w wyniku przeprowadzonych testów nie stwierdzono takiej zależności.
W ocenie Sądu, postępowanie organu zakończone wydaniem zaskarżonej decyzji odbyło się przy uwzględnieniu reguł wyznaczonych zarówno przepisami postępowania administracyjnego, w szczególności art. 7, art. 77 k.p.a., jak i przepisami cytowanego wyżej rozporządzenia. Organy inspekcji sanitarnej dokonały bowiem ustaleń w oparciu o wymagane prawem dowody, a ocenę zebranego materiału uzasadniły w sposób przekonywujący, opierając swe rozstrzygnięcie na wiarygodnych opiniach jednostek orzeczniczych. Wobec powyższego przyjąć należy, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa, zapadła po należytym wyjaśnieniu sprawy. W sprawie nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, ani też do naruszenia przepisów postępowania, które mogłoby mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a oddalił skargę jako niezasadną.
Orzeczenia sądów administracyjnych powoływane w niniejszym uzasadnieniu dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem internetowym http://orzeczenia.nsa.gov.pl
.