Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Gorski Sędziowie: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędzia WSA Elżbieta Kowalik- Grzanka ( spr. ) Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Hanna Tarnawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2010 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 10 marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
W następstwie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 września 2008 r. wydanego w sprawie o sygnaturze III SA/Gd 171/08 Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny działając na podstawie art. 104 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej w skrócie k.p.a.), art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r., Nr 122, poz. 851 z późn. zm.) ponownie nie stwierdził u R.K. choroby zawodowej wymienionej w pozycji 21 wykazu chorób zawodowych określonych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869) tj. obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo - nerwowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonym jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz.
W uzasadnieniu decyzji wydanej w dniu 12 stycznia 2010 r. organ I instancji wskazał, że decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydał po dogłębnej analizie materiału dowodowego w tym kart oceny narażenia zawodowego, orzeczenia lekarskiego Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w G. oraz orzeczenia Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi.
W świetle przedmiotowej dokumentacji odnoszącej się do czynności, które strona wykonywała w trakcie pracy zawodowej w latach 1971 - 2007 (jako kierowca, traktorzysta, spawacz, pracownik fizyczny) brak było podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
W rozpatrywanej sprawie jednostki orzecznicze stwierdziły bowiem, że warunki pracy w/w nie stwarzały możliwości powstania choroby zawodowej narządu słuchu.
Z kolei rozpoznany ubytek słuchu nie spełnia kryteriów określonych w wykazie chorób zawodowych.
W następstwie odwołania wniesionego przez R. K. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia 10 marca 2010 r., działając w oparciu o art. 5 pkt 4a ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji.
W uzasadnieniu wydanej decyzji organ odwoławczy wskazując na przebieg oraz charakter zatrudnienia strony jak i tok czynności przeprowadzonych w toku postępowania przed organem I instancji ze szczególnym uwzględnieniem wydania stosownych orzeczeń lekarskich podniósł, że w sprawie nie było potrzeby wykonywania ponownych badań słuchu.
Przeprowadzone w sprawie specjalistyczne badania lekarskie jak i zgromadzona dokumentacja lekarska nie dały podstaw do wydania decyzji pozytywnej dla strony, gdyż stwierdzone u w/w schorzenie słuchu (tj. obustronne odbiorcze upośledzenie słuchu typu pozaślimakowego) nie figuruje w obecnie obowiązującym wykazie chorób zawodowych.
Nadto przedmiotowe schorzenie nie powstało w wyniku pracy wykonywanej w narażeniu na hałas, gdyż charakter pozaślimakowy niedosłuchu nie jest skutkiem oddziaływania hałasu na narząd słuchu.