Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie Sędzia NSA Marek Gorski, Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2010r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy z dnia 31 lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zgłoszeń podstawowych jednostek medycyny pracy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz uchyla decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy z dnia 2 lipca 2007 r. nr [...] , 2. stwierdza nieważność decyzji Dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy z dnia 26 lutego 2007 r. nr [...] oraz uchyla decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy z dnia 22 stycznia 2007 r. nr [...], 3. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Wyrokiem z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. akt II OSK 1722/08 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 lipca 2008 r. sygn. akt III SA/Gd 88/08 w sprawie ze skargi A. S. na czynność Dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy z dnia 2 lipca 2007 r. w przedmiocie wpisu do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne.
W uzasadnieniu podano, że skarżący pismem z dnia 27 czerwca 2007 r. wystąpił do powyższego organu o ponowne wpisanie go na listę lekarzy uprawnionych do przeprowadzania badań profilaktycznych. Pismem z dnia 2 lipca 2007 r. poinformowano skarżącego, że przedłożone dokumenty nie wpływają na zmianę stanowiska organu wyrażonego w piśmie z dnia 22 stycznia 2007 r. co do tego, że skarżący nie spełnia warunków do wykonywania przedmiotowych badań określonych w § 7 ust. 1 pkt 2 lit a - d rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie pracy , spełniając jedynie warunki określone w § 7 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia. W związku z tym skarżący został skreślony z rejestru podstawowych jednostek medycyny pracy. Następnie pismem z dnia 31 lipca 2007 r. skarżący został poinformowany o podtrzymaniu przez organ stanowiska wyrażonego w piśmie z dnia 2 lipca 2007 r.
Zarządzeniem Sądu z dnia 25 marca 2008 r. skargę dotyczącą odmowy ponownego wpisu do rejestru wydzielono do odrębnego rozpoznania pod sygn. akt III SA/Gd 88/08, zaś postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2008 r. sygn. akt III SA/Gd 63/08 Sąd odrzucił skargę na czynności w przedmiocie skreślenia skarżącego z rejestru podstawowych jednostek medycyny pracy.
Po rozpoznaniu skargi wniesionej w niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że jest ona niezasadna. W ocenie Sądu istotą żądania skarżącego jest dokonanie wpisu do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne i negatywne w tym przedmiocie stanowisko organu uznającego, że skarżący nie spełnia wymaganych warunków w zakresie kwalifikacji. Tak określona sprawa odpowiada kognicji sądów administracyjnych określonej w art. 3 § 2 pkt 4 ppsa, który stanowi, że kontroli tych sądów podlegają pod względem legalności akty z zakresu administracji publicznej, w tym przypadku dotyczące dokonania wpisu do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne, co jest równoznaczne z potwierdzeniem posiadania uprawnień do podejmowania czynności zawodowych, jako aktu wynikającego z przepisów prawa.
Sąd pierwszej instancji uznał zarzuty skargi za niezasadne, podzielając pogląd organu, iż skarżący nie spełnia wymogów, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 lit. a - d wymienionego rozporządzenia.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł A. S. zarzucając m.in. zastosowanie niekonstytucyjnych przepisów wykonawczych i błędne przyjęcie, że organ posiada kompetencję do weryfikacji dokonanych wpisów do rejestru jak też nieuwzględnienia art. 2 Konstytucji RP - zasady ochrony praw nabytych, utożsamienie rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne z rejestrem podstawowych jednostek medycyny pracy a w konsekwencji uznanie, że skarżący nie spełnia wymogów do wpisania go do ostatniego ze wskazanych rejestrów, zaniechanie oceny legalności i dopuszczalności wykreślenia skarżącego z rejestru podstawowych jednostek medycyny pracy - nie zastosowanie art. 135 p.p.s.a.