Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Orłowska Sędziowie: WSA Alina Dominiak WSA Felicja Kajut ( spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Hanna Tarnawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2007 r. sprawy ze skargi Samodzielnego Publicznego Specjalistycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w L. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny [...] decyzją z dnia 19 kwietnia 2007 r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 104 k.p.a. oraz art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851 ze zm.), stwierdził u B. K.-Ć. chorobę zawodową - wirusowe zapalenia wątroby typu B, wymienioną w poz. 26 pkt 1 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115).
Decyzją z dnia 28 maja 2007 r., Nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny [...], po rozpatrzeniu odwołania Samodzielnego Publicznego Specjalistycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w L., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy powołał się na treść karty oceny narażenia zawodowego, z której wynika, że B. K.-Ć. w latach 1962-66 była zatrudniona w Szpitalu Powiatowym w L. jako pielęgniarka oddziału chirurgicznego, gdzie miała kontakt z materiałem zakaźnym. W roku 1963 była hospitalizowana ww. szpitalu z powodu wirusowego zapalenia wątroby. Nadto, Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy - Poradnia [...] w G. w uzasadnieniu orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej wskazał, że w okresie zatrudnienia B. K.-Ć. panowała epidemia zachorowań na wirusowe zapalenia wątroby typu B, a strona zachorowała na jawną klinicznie postać wirusowego zapalenia wątroby. Stwierdził także, iż kontakt z chorymi na wirusowe zapalenia wątroby typu B oraz możliwość skaleczeń sprzętem medycznym skażonym krwią ludzką stwarzały duże prawdopodobieństwo zakażenia wirusem zapalenia wątroby. Jednocześnie organ II instancji ustalił, że ww. dokumenty wydane zostały przez uprawnione podmioty. Wobec powyższych ustaleń oraz braku możliwości jednoznacznego udokumentowania innych źródeł zakażenia państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przyjął, że kilkuletnie wysokie ryzyko zawodowe, codzienny kontakt z potencjalnie zakaźnym materiałem biologicznym pozwala stwierdzić z wysokim prawdopodobieństwem zawodowe tło choroby. Nadmienił, iż pracownicy służby zdrowia zaliczani są do grupy wysokiego ryzyka zakażenia wirusami hepatotropowymi.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wniósł Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej w L., żądając stwierdzenia nieważności decyzji organów obu instancji. Zarzucił naruszenie prawa poprzez przyjęcie, że stroną postępowania w sprawie stwierdzenia choroby zawodowej jest skarżący. W ocenie skarżącego za stronę postępowania w świetle art. 80 ust. 1 w zw. z art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.) winien zostać uznany Wojewoda [...]. Ponadto, skarżący podniósł, iż organy nie wyjaśniły wszystkich okoliczności faktycznych będących podstawą do stwierdzenia choroby zawodowej.