Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędzia WSA Felicja Kajut, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2007 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 25 lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
[...] Inspektor Sanitarny [...] decyzją z dnia 22 maja 2006 r. nr [...], działając na podstawie art. 104 § 1 i 2 k.p.a. oraz art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie stwierdził u E. K. choroby zawodowej w postaci nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi.
W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ I instancji wskazał, że strona w trakcie aktywności zawodowej pracowała w szeregu przedsiębiorstwach na stanowisku monter, spawacz i ślusarz-spawacz. Orzeczenie lekarskie Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w G. nr [...], jak również orzeczenie Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi nr [...] orzekało o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, z powodu braku narażenia na styczność z azbestem. W związku zaś z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 grudnia 2005 r. uchylającym wcześniejsze decyzje organów inspekcji sanitarnej w przedmiocie choroby zawodowej organ wystąpił do WOMP w G. o szczegółowe wyjaśnienia dotyczące orzeczenia nr [...]. W opinii z dnia 28 kwietnia 2006 r. WOMP w G. stwierdził, że E. K. pracując jako spawacz był narażony na pyły i dymy spawalnicze, które nie są czynnikami rakotwórczymi i nie mogły spowodować nowotworu krtani. Uznany za rakotwórczy pył azbestu powstaje przy przetwarzaniu i produkcji azbestu. Sam azbest stosowany w ochronach indywidualnych nie stanowi narażenia na pył azbestu. Ponadto aktualna wiedza medyczna i wyniki badań epidemiologicznych dowodzą, iż pył azbestu nie powoduje nowotworu krtani.
[...] Inspektor Sanitarny [...], kierując się opiniami lekarskimi oraz danymi zawartymi w karcie oceny narażenia zawodowego, orzekł że stwierdzone u strony schorzenie nie może być uznane za chorobę zawodową.
E. K. odwołując się od tej decyzji podniósł, że dodatkowa opinia lekarska WOMP w G. nie wyjaśniła konkretnej i zdecydowanej przyczyny powstania u niego raka krtani; jest ogólnikowa i mało zrozumiała. Jego zdaniem jednostka medyczna nie uwzględniła stanowiska wyrażonego w uzasadnieniu w/w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Wskazał nadto, że jego koledzy, którzy pracowali na takim samym lub podobnym stanowisku, otrzymali orzeczenia o chorobie zawodowej. Odwołujący się zaznaczył, iż pracował przez 25 lat jako spawacz mając kontakt z azbestem. W tym okresie był także narażony na stres, ponieważ pracował w obszarze działań wojennych (Irak -Iran, Libia - USA). Warunki klimatyczne oraz systematyczne zatruwanie organizmu oparami i pyłkami azbestu, musiało mieć wpływ na stan jego zdrowia.
[...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny [...] decyzją z dnia 28 sierpnia 2006 r. nr [...], działając na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. nr 132, poz. 1115) utrzymał w mocy decyzję organu niższej instancji.