Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut, Sędziowie: NSA Marek Gorski, WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka ( spr. ), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Hanna Tarnawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi M. K. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 9 sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie wydanie świadectwa stwierdzającego spełnienie przez towary objęte graniczną kontrolą sanitarną wymagań zdrowotnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 9 sierpnia 2007 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Granicznego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 10 lipca 2007 r. zawartą w świadectwie nr [...]; 2. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] na rzecz M. K. K. prowadzącej działalność gospodarczą "A" kwotę 440 zł ( czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
W dniu 10 lipca 2007r. [...] Graniczny Inspektor Sanitarny [...] w świadectwie nr [...] nakazał M. K. K. prowadzącej działalność gospodarczą [...] złożenie do magazynu firmy [...] środka spożywczego o nazwie [...] objętego wnioskiem nr OG/995/07 - do czasu pozyskania wiarygodnych danych, że produkt spełnia wymogi prawa żywnościowego.
W piśmie z dnia 17 lipca 2007r. nazwanym przez właściciela [...] odwołaniem od decyzji mocą, której zobowiązano złożenie środka w/w do magazynu firmy - do czasu pozyskania wiarygodnych danych, że produkt spełnia wymogi prawa żywnościowego, zarzucono naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 7.8,77 § 1 oraz art. 107 § 3 k.p.a. polegające na nie zebraniu i nie rozważeniu całego materiału dowodowego, co w sposób istotny poderwało zaufanie strony postępowania do działania organów administracji publicznej i wniesiono o uchylenie decyzji w całości i wydanie żądanego świadectwa bądź uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
W piśmie z dnia 9 sierpnia 2007r. stanowiącym odpowiedź [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] na wyżej przywołane "odwołanie" organ ten stwierdził, że wbrew twierdzeniom zawartym w piśmie nazwanym odwołaniem, świadectwo nie jest decyzją administracyjną, w związku z tym nie przysługuje na nie odwołanie. Organ wyjaśnił, że do wydania świadectwa zobowiązuje art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U z 2006r. nr 171 poz. 1225). Powołując się na wzór przedmiotowego świadectwa określony rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lutego 2007r. w sprawie wzorów wniosku o dokonanie granicznej kontroli sanitarnej oraz świadectwa spełnienia wymagań zdrowotnych (Dz.U z 2007r. nr 44 poz. 286) podał, że organ pierwszej instancji nie miał możliwości jego zmiany czy też rozbudowania o żądane przez firmę [...] uzasadnienie. Jednocześnie organ ten podał, że na wprowadzenie w świadectwie zapisu nakazującego złożenie do magazynu firmy produktu zaważył fakt, iż preparat ten zakwalifikowany przez firmę jako środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego zawiera w swoim składzie witaminy w ilościach przekraczających dzienne zalecane spożycie. Nadto w składzie pojawia się kwas p- aminobenzoesowy (PABA), który nie został wymieniony w załączniku 17 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, jako substancja chemiczna, która może być dodawana w określonych celach odżywczych do środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Ponadto zgodnie z w/w załącznikiem aminokwasy takie jak: L-prolina, kwas L-asparaginowy, L-seryna, L-izoleucyna mogą być dodawane wyłącznie do dietetycznych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego. Dalej organ wskazuje na definicję dietetycznego środka spożywczego specjalnego przeznaczenia medycznego wskazując, że preparat p.n. [...] zakwalifikowany został do grupy środków spożywczych zaspakajających zapotrzebowanie organizmu przy intensywnym wysiłku fizycznym, zwłaszcza sportowców. Z tego względu zdaniem organu istnieje obowiązek udowodnienia bezpieczeństwa zastosowania ww. składników i ich dawek w przedmiotowym produkcie. Nadto organ przywołał przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, wskazując na procedurę postępowania uregulowanego tym przepisem. Jednocześnie PWIS powołał się na zasadę zgodnie z którą żywność znajdująca się w obrocie ma być bezpieczna dla zdrowia i życia ludzi. Z tych też względów organy urzędowej kontroli żywności uprawnione są do podejmowania działań określonych w art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002 z dnia 28 stycznia 2002r. ustalającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w sprawie bezpieczeństwa żywnościowego, czyli zgodnie z zasadą ostrożności, a zdaniem organu na mocy tej zasady mogą zostać podjęte tymczasowe środki zarządzania ryzykiem celem zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia określonego we Wspólnocie.