Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska, Sędziowie Sędzia NSA Marek Gorski, Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Wioleta Gładczuk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2009 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Inspektora Sanitarnego z dnia 22 września 2008 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Inspektora Sanitarnego z dnia 18 sierpnia 2008 r. nr [...].
Decyzją z dnia 22 września 2008 r. nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 18 sierpnia 2008 r. o braku podstaw do stwierdzenia u A.K. choroby zawodowej (nowotwory złośliwe powstałe w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi).
Organ odwoławczy wydając przedmiotowe rozstrzygnięcie powołał się na przepisy art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851 ze zm. zm.), art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115).
Z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego wynika, że organ I instancji - rozstrzygając sprawę w sposób prawidłowy - wydał decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej opierając się na orzeczeniu lekarskim Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy nr [...], orzeczeniu nr [...] Instytutu Medycyny Pracy oraz ocenie narażenia zawodowego sporządzonej dnia 17 lipca 2008 r.
Ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji wynika, że A. K. pracował zawodowo na stanowiskach: robotnik magazynowy, mechanik samochody, i ślusarz przemysłowy, w tym przy pracach malarsko - konserwacyjnych.
Nie mniej jednak czynniki chemiczne z którymi miał kontakt nie zostały zakwalifikowane do kategorii I, tj. uznanych za rakotwórcze u ludzi w świetle rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy (Dz. U. Nr 280, poz. 2771 ze zm.).
Tym samym negatywna dla strony decyzja organu I instancji była w pełni prawidłowa.
W skardze na powyższą decyzję wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku A. K. wniósł o ponowne rozpatrzenie jego sprawy.
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że w toku pracy zawodowej miał ciągły kontakt ze szkodliwymi farbami oraz rozpuszczalnikami. Wykonywana praca była zaś - ze względu na jej warunki oraz używane materiały - pracą szkodliwą dla zdrowia.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie podtrzymując dotychczasowe stanowisko oraz argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Z kolei zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 154, poz. 1270 ze zm.), Sąd rozstrzygając sprawę w granicach danej sprawy nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.