Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Marek Gorski, Sędzia NSA Anna Orłowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2008 r. sprawy ze skargi K. L. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 29 października 2007 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję [...] Powiatowego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 1 października 2007 r. nr [...].
Decyzją z dnia 29 października 2007 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny [...] utrzymał w mocy decyzję [...] Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 1 października 2007 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia u K. L. choroby zawodowej - obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem - wymienionej w poz. 21 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115).
W uzasadnieniu decyzji podano, że K. L. pracuje w zawodzie piekarza od 1970 r.- najpierw w Gminnej Spółdzielni "A" w K., a od 1980 r. w Gminnej Spółdzielni "B" w P. Badania środowiskowe przeprowadzone w obecnym zakładzie pracy nie wykazywały przekroczeń normatywów higienicznych poziomu dźwięku. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w G. w orzeczeniu lekarskim z dnia 1 czerwca 2007 r. rozpoznał u K. L. obustronny ubytek słuchu typu ślimakowego o wielkości 66 dB w uchu lepiej słyszącym, zaś Instytut Medycyny Pracy w Ł. w orzeczeniu lekarskim z dnia 20 sierpnia 2007 r. stwierdził u strony obustronne odbiorcze upośledzenie słuchu typu ślimakowego o wielkości UP i UL - 60 dB. Jednostki orzecznicze podały, iż wprawdzie wielkość i charakter stwierdzonego ubytku słuchu spełnia warunki wymaganego kryterium do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu, to jednak ze względu na brak udokumentowanego narażenia na hałas stwarzający ryzyko uszkodzenia słuchu nie można rozpoznać choroby zawodowej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku K. L. podał, iż nie zgadza się z decyzją organu odwoławczego. Skarżący wskazał, że utracił słuch w obu uszach, musi nosić aparat słuchowy, a stan jego słuchu nadal się pogarsza.
W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd rozstrzygając sprawę w granicach danej sprawy nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skarga zasługiwała na uwzględnienie.
Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115) chorobą zawodową jest choroba, która spełnia łącznie dwie przesłanki: