Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędziowie: Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2014 r. spraw ze skarg M. G. na postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 27 listopada 2013 r. nr [...] nr [...] nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia 1. uchyla zaskarżone postanowienia, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego M. G. kwotę 1071 (tysiąc siedemdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżonymi postanowieniami z dnia 27 listopada 2013 r. (nr [...], nr [...], nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia przez M. G. zażaleń na postanowienia Starosty wydane w dniu 6 września 2013 r. (odpowiednio: nr [...], nr [...], nr [...]),
Rozstrzygnięcia zostały wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Trzema postanowieniami z dnia 6 września 2013 r. (nr [...], nr [...], nr [...]) Starosta odmówił M. G. (dalej: "strona", "skarżący"), prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą "[...]" przy ul. [...] w P., 89-600 Ch., wszczęcia postępowań w przedmiocie przyznania wynagrodzenia z tytułu kosztów dozoru i przechowywania roweru i motocykli usuniętych z drogi.
Strona złożyła zażalenia na ww. postanowienia.
Postanowieniami z dnia 27 listopada 2013 r. (nr [...], nr [...], nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze - działając na podstawie art. 134 w związku z art. 126 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) - stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia zażaleń.
W uzasadnieniach organ wskazał, że postanowienia Starosty z dnia 6 września 2013r. doręczone zostały pełnomocnikowi strony w dniu 10 września 2013r. Postanowienia te zawierały prawidłowe pouczenie o możliwości złożenia zażalenia w terminie 7 dni za pośrednictwem Starosty. Termin na wniesienie zażaleń na postanowienia upłynął z dniem 17 września 2013 r., tymczasem pełnomocnik strony złożył zażalenia w Kancelarii Starostwa Powiatowego w Ch. dopiero w dniu 25 września 2013 r. Organ podkreślił, że zażalenia nie zawierają żądania przywrócenia terminu do ich wniesienia oraz nie przedstawiają żadnych okoliczności pozwalających na stwierdzenie, że opóźnienie w złożeniu zażaleń nastąpiło z przyczyn niezawinionych.
W skargach na ww. postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego złożonych do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku pełnomocnik M. G. zakwestionował poczynione przez organ ustalenia faktyczne dotyczące czasu i sposobu wniesienia zażaleń. Podkreślił, że wbrew stanowisku organu zażalenia nie zostały wniesione osobiście, ale za pośrednictwem poczty w dniu 16 września 2013 r.
Do skarg dołączono kserokopię koperty, w której według twierdzeń pełnomocnika zbiorczo nadano zażalenia na postanowienia Starosty .
W ocenie skarżącego przebieg postępowań w sprawie potwierdza, że zażalenia nie zostały złożone osobiście oraz że dochowano terminu do ich wniesienia.
Starosta przekazał zażalenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego nie wskazując w piśmie przewodnim w jaki sposób zostały wniesione zażalenia, ani też, że zostały wniesione po terminie. Termin rozpoznania odwołań został przesunięty przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze z uwagi na zawiłość spraw, bez poinformowania pełnomocnika o pojawieniu się wątpliwości co do terminu wniesienia zażaleń. Skarżący wskazał, że skoro Samorządowe Kolegium Odwoławcze powzięło wątpliwości co do sposobu wniesienia zażaleń, na co wskazuje pismo Starosty z dnia 27 listopada 2013r., organ powinien podjąć czynności faktycznie rozstrzygające wskazaną kwestię - w tym przede wszystkim przeprowadzić dowód z zapisów w dzienniku korespondencji, którego liczba istnieje na prezentacie i gdzie bez wątpienia zawarto informację w jaki sposób pisma zostały wniesione. Skarżący nie został poinformowany o wątpliwościach przez co uniemożliwiono mu wniesienie środków dowodowych zmierzających do ustalenia stanu faktycznego, takich jak dowód z koperty, której kserokopię dołączono do skargi. W ocenie pełnomocnika pismo Starostwa Powiatowego z dnia 27 listopada 2013 r. nie stanowi wystarczającego dowodu na to, że zażalenia zostały wniesione osobiście, nie rozstrzyga tej wątpliwości i jest wewnętrznie sprzeczne, ponieważ z jednej strony wskazuje się w nim, że pisma dostarczono osobiście, a z drugiej strony, że korespondencję dostarczono bez koperty. Starostwo Powiatowe w piśmie z dnia 27 listopada 2013 r. wskazało Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu, że okoliczność osobistego wniesienia zażalenia została ustalona na podstawie odbytej w tym dniu rozmowy z pracownikiem Biura Obsługi. Pełnomocnik wyraził wątpliwość, co do wiarygodności złożonego przez pracownika Biura Obsługi oświadczenia, z uwagi na ilość pism wpływających codziennie do organu oraz na czas, jaki upłynął od wniesienia zażaleń a wskazaną rozmową z pracownikiem. Niewątpliwie zaś nie powinno być ono jedynym dowodem, na którym oparto ustalenie co do sposobu i czasu wniesienia zażaleń, pomijając dowód z przesłuchania pracownika, dowód z przesłuchania pełnomocnika, dowód z przesłuchania osób, które odbyły rozmowę telefoniczną powołaną w piśmie z dnia 27 listopada 2013 r., a przede wszystkim wskazane wyżej dowody w postaci dowodu z dziennika korespondencji oraz dowodu z koperty.