Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Inspektora Sanitarnego z dnia 7 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.
Decyzją z dnia 28 lipca 2009 r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (dalej w skrócie k.p.a.), art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej i art. 2351 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy nie stwierdził u T. W. choroby zawodowej wymienionej w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych, tj. przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat.
W uzasadnieniu wydanej decyzji organ I instancji wskazując na przebieg pracy zawodowej w/w oraz powołując się na wyniki badań przeprowadzonych przez Poradnię Foniatryczną Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w G. i Instytut Medycyny Pracy w Ł. (ocena wydolności głosowej krtani) podniósł, że stwierdzone u T. W. zmiany morfologiczno - czynnościowe w zakresie krtani, tj. przewlekłe proste zapalenie krtani z zaostrzeniem w odcinku tylnym krtani, obrzęk podnabłonkowy fałdów głosowych oraz cechy dysfonii hyperfunkcjonalnej nie są objęte wykazem chorób zawodowych.
Organ wskazał nadto, że udokumentowane wieloletnie narażenie na wzmożony wysiłek głosowy stanowi jest tylko jednym z warunków koniecznych do rozpoznania choroby zawodowej.
W rozpatrywanej sprawie nie było więc podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
W następstwie odwołania wniesionego przez T. W. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia 7 września 2009 r. nr [...], działając w oparciu o art. 5 pkt 4a ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji.
W uzasadnieniu wydanej decyzji organ odwoławczy wypunktowując przebieg czynności przeprowadzonych w toku postępowania przed organem I instancji ze szczególnym uwzględnieniem wydania stosownych orzeczeń lekarskich wskazał, że warunkiem wydania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej jest rozpoznanie takiej choroby.
Przeprowadzone w sprawie specjalistyczne badania lekarskie jak i zgromadzona dokumentacja lekarska nie dały podstaw do wydania decyzji pozytywnej dla strony pomimo tego, że strona przez długi okres czasu była narażona na nadmierny wysiłek głosowy i rozpoznano u niej przewlekłe zapalenie krtani. Nie mniej jednak ta jednostka chorobowa nie figuruje w wykazie chorób zawodowych a udokumentowane wieloletnie narażenie na nadmierny wysiłek głosowy stanowi tylko jeden z warunków koniecznych do rozpoznania choroby zawodowej.
W reasumpcji organ II instancji uznał rozstrzygniecie organu I instancji za w pełni prawidłowe.
W skardze na powyższą decyzję wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku T. W. z uwagi na krzywdzący charakter wydanego rozstrzygnięcia wniosła o ponowne rozpatrzenie wniosku o ustalenie choroby zawodowej.