Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Sędziowie WSA Alina Dominiak (spr.), WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2013 r. sprawy ze skargi C. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 27 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych oddala skargę.
W dniu 6 maja 2011 r. C. B. zgłosił celem dopuszczenia do obrotu towar -podkładki okrągłe ze stali węglowej, importowany z Malezji. W zgłoszeniu celnym wskazano kod Taric 7318 22 00 95, ze stawką celną 0% oraz stawką podatku VAT 23%.
Decyzją z dnia 28 listopada 2011 r. Naczelnik Urzędu Celnego określił dla tego towaru stawkę rozszerzonego ostatecznego cła antydumpingowego (A30) w wysokości 85% z dodatkowym kodem Taric B999; niezaksięgowaną kwotę ostatecznego cła antydumpingowego (A30), podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu w wysokości 68 339 zł; podatek od towarów i usług z tytułu importu w wysokości 34 210 zł.
C. B.nie wniósł od decyzji tej odwołania i z dniem 21 grudnia 2012r. stała się ona ostateczna.
Następnie C. B., pismem z dnia 4 kwietnia 2012r., wystąpił do Naczelnika Urzędu Celnego z wnioskiem o zwrot należności celnych, naliczonych i pobranych na podstawie ww. decyzji, w trybie art. 236 Wspólnotowego Kodeksu Celnego.
Decyzją z dnia 18 czerwca 2012r. Naczelnik Urzędu Celnego odmówił zwrotu należności celnych określonych w decyzji z dnia 28 listopada 2011r.
W podstawie prawnej rozstrzygnięcia wskazano art. 207 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz.60 z 2005r.- tj.ze zm.), art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68 poz. 622 z 2004r. ze zm.), art. 236 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L. 302 z dnia 19 października 1992r. ze zm.).
W uzasadnieniu organ, powołując treść art. 236 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (WKC) oraz art. 220 ust. 2 WKC wskazał, że zwrot lub umorzenie jest możliwe pod warunkiem spełnienia jednej z wymienionych w tych przepisach przesłanek, tj. gdy w chwili uiszczenia kwota nie była prawnie należna lub została zaksięgowana niezgodnie z art. 220 ust. 2 WKC. W dniu objęcia towaru importowanego z Malezji procedurą dopuszczenia do obrotu obowiązywało rozporządzenie Komisji (UE) nr 966/2010 z dnia 27 października 2010 r., wszczynające dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w drodze przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji, i poddające ten przywóz rejestracji (Dz. Urz. L 282/29 z 28.10.2010 r.) - dalej: "rozporządzenie Komisji (UE) nr 966/2010".
W dniu 27 lipca 2011 r. weszło w życie rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 723/2011 z dnia 18 lipca 2011 r. rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji - dalej: "rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 723/2011".