Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Tamara Dziełakowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2013 r. sprawy ze skargi A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 23 grudnia 2010 r. nr [[...]] w przedmiocie weryfikacji zgłoszenia celnego co do klasyfikacji taryfowej towaru 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej A. kwotę 2889 (dwa tysiące osiemset osiemdziesiąt dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, 3. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Z akt sprawy wynika, że w 2006 r. objęto procedurą dopuszczenia do obrotu towary opisane w polu 31 jako "Przekształtniki: ... Moduł bateryjny zasilacza awaryjnego", z zadeklarowanym kodem Taric 8504 40 30 90 ze stawką celną dla krajów trzecich w wysokości 0%.
Po przeprowadzeniu kontroli postimportowej stwierdzono, że spółka A. dokonała importu z C. artykułów elektronicznych, przy czym towar opisany jako BATT CABINET lub BATERRY BACK-UP zaklasyfikowano do nieprawidłowego kodu Taric, co spowodowało zaniżenie należności celnych.
W toku postępowania wyjaśniającego spółka A. wniosła o przeprowadzenie dowodów z oględzin towaru oraz z opinii biegłego na okoliczność ustalenia, w jaki sposób może być stosowany moduł bateryjny, w szczególności czy stanowi on samodzielne urządzenie, czy też jest urządzeniem, które może być stosowane wyłącznie z odpowiednimi zasilaczami UPS, stanowiąc zarazem jego funkcjonalną część. Naczelnik Urzędu Celnego odmówił przeprowadzenia wnioskowanych dowodów i w oparciu o już zebrany materiał dowodowy uznał, że sprowadzone towary, określane jako moduły bateryjne, są w istocie akumulatorami.
W związku z powyższym, Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia 28 stycznia 2009 r. określił klasyfikację taryfową importowanych przez spółkę A.modułów bateryjnych do kodu Taric 8507 20 98 90, określił niezaksięgowaną kwotę należności celnych (A00), podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu oraz orzekł o poborze odsetek, wynikających z art. 65 ust. 5 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. -Prawo celne (Dz. U. nr 68, poz. 622 ze zm.; dalej Prawo celne).
Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia 4 czerwca 2009 r. utrzymał w mocy wskazaną decyzję, nie uwzględniwszy wniosku strony o przeprowadzenie wnioskowanych dowodów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 2 grudnia 2009 r. sygn. akt III SA/Gd 385/09 uchylił decyzję organu odwoławczego, wskazując, że dla określenia prawidłowej klasyfikacji taryfowej należało ustalić jakiego rodzaju urządzenia były przedmiotem przywozu i jaką spełniają funkcję. W tym celu organy celne mogły rozważyć możliwość dopuszczenia wnioskowanych przez spółkę dowodów. Pozwoliłoby to wyjaśnić zarzut, jakoby organy celne mylnie utożsamiły moduł bateryjny zasilacza awaryjnego z akumulatorem.
Ponownie rozpoznając odwołanie, Dyrektor Izby Celnej powołał biegłego, dr. inż. J. G., który stwierdził, że moduł bateryjny stanowi samodzielne urządzenie i może być wykorzystywany jako akumulator elektryczny. W szczególności może współpracować z zasilaczami UPS typu Partner RM, do czego został przygotowany w wyniku zastosowania ujednoliconych złącz przewodu bateryjnego. Zastosowanie modułu nie jest ograniczone do stosowania wyłącznie z odpowiednimi zasilaczami UPS, gdyż nie zawiera on żadnych specyficznych dla określonego typu zasilaczy UPS elementów, uniemożliwiających jego pracę w innych zastosowaniach. Moduł bateryjny można wykorzystać w typowych dla akumulatorów elektrycznych zastosowaniach.
W wyniku wniesionych przez spółkę zastrzeżeń do opinii, biegły podtrzymał swoje stanowisko, iż moduł bateryjny stanowi samodzielne urządzenie, które można wykorzystać, bez jakichkolwiek modyfikacji, w innym zastosowaniu niż tylko zastosowaniu do współpracy z określonym typem zasilaczem UPS.