Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Asesor WSA Mirosław Kupiec Asesor WSA Krzysztof Targoński Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Olender po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2006 r. sprawy ze skargi Powiatu M. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie rozstrzygnięcia nadzorczego dotyczącego powiatu w sprawie zakładów opieki zdrowotnej oddala skargę.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z [...] r. nr [...] Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady Powiatu M. z dnia [...] r. w sprawie przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej Zespołu Opieki Zdrowotnej w M. polegającego na likwidacji Poradni "A", powołując się na art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.), art. 43 ust. 1 i art. 60 ust. 4 b ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 ze zm.). W uzasadnieniu w pierwszej kolejności cytując treść art. 43, a następnie treść art. 60 ust. 4 b ustawy o zakładach opieki zdrowotnej stwierdził, że uchwała o likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej winna zawierać rozstrzygnięcia we wszystkich wskazanych tam zakresach. Tymczasem, sporna uchwała nie określiła dnia zakończenia postępowania, regulując tę kwestię w § 1 ust. 5 zapisem: "zakończenie działalności zlikwidowanej poradni nie nastąpi wcześniej niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej uchwały". Wojewoda [...] wyraził przy tym pogląd, że Rada Powiatu M. winna była wskazać konkretną datę zakończenia działalności zlikwidowanej poradni. Kolejnym istotnym mankamentem uchwały w ocenie wojewody było to, że nie wskazano w niej sposobu i formy zapewnienia osobom korzystającym z oznaczonych rodzajowo świadczeń zdrowotnych likwidowanej poradni "A" dalszego, nieprzerwanego udzielania tych świadczeń bez istotnego ograniczenia ich dostępności, warunków udzielania i jakości, co wynika z zawartego w § 1 ust. 4 uchwały zapisu, iż "w związku z nie prowadzeniem działalności medycznej odstępuje się od wskazania podmiotu przejmującego pełen zakres udzielanych świadczeń medycznych". Na końcu, organ nadzoru wyraził pogląd, że zawarte w przepisach art. 43 ust. 1 i art. 60 ust. 4 b ustawy o zakładach opieki zdrowotnej normy mające charakter iuris cogentis, formułują zamknięty katalog problemów, które winny być uregulowane w akcie wykonawczym. Nieuwzględnienie którejkolwiek przesłanki zawartej w przepisie ustawy, zawsze skutkuje bezwzględną nieważnością uchwały.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach pełnomocnik Powiatu M. wniósł o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego. W uzasadnieniu powołując się na art. 43 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej stwierdził, że ten przepis nie nakazuje aby w uchwale wskazać konkretną datę zakończenia działalności, ponieważ ustawodawca posługując się pojęciem terminu miał na myśli jedynie upływ czasu. Z kolei, art. 60 ust. 4 b pkt. 5 tej ustawy odnosi się do sytuacji, kiedy zakład podlega likwidacji jako całość, nie dotyczy natomiast likwidacji części zakładu będącego w tym wypadku jedynie przekształceniem. Odnosząc się do kolejnego zarzutu wojewody, pełnomocnik strony skarżącej wyraził pogląd, że skoro od [...] r. likwidowana poradnia "A" nie prowadzi działalności, ponieważ nie zawarto kontraktu z NFZ na prowadzenie świadczeń medycznych w tym zakresie - tym samym nie jest możliwe określenie sposobu i formy zapewnienia osobom korzystającym z oznaczonych rodzajowo świadczeń zdrowotnych likwidowanego zakładu dalszego, nieprzerwanego udzielania takich świadczeń. Skoro brak jest tak określonych osób, to tworzenie sztucznych zapisów w uchwale nie byłoby zgodne ze stanem faktycznym - stwierdził na końcu pełnomocnik.