Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody S. w przedmiocie egzekucji należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej uchyla zaskarżone postanowienie.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Kupiec, Sędziowie Sędzia WSA Gabriela Jyż (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant Sekr. sąd. Aleksandra Doruch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi R. G. na postanowienie Wojewody S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie egzekucji należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym tu postanowieniem z dnia [...] r., nr [...] Wojewoda [...], po rozpatrzeniu zażalenia R. G., utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia [...] r., nr [...] w sprawie zarzutu na prowadzone postępowanie egzekucyjne. W podstawach prawnych wskazał art. 123, art. 138 § 1 pkt 1, art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 34 § 1, § 2 i art. 17 § 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) w związku z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu [...] 2008 r. wpłynął za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. zarzut R. G. na prowadzone postępowanie egzekucyjne, dotyczące należności z tytułu mandatu karnego kredytowanego nr [...]. Postanowieniem nr [...] z dnia [...] r. Wojewoda [...] uznał zarzut za bezzasadny. Zobowiązany zgodnie z przysługującym prawem w dniu [...] 2009 r., złożył zażalenie na przedmiotowe postanowienie.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy i uwzględnieniem jednoznacznego stanowiska jednostki nakładającej przedmiotowy mandat, nie znaleziono podstaw do zmiany rozstrzygnięcia z dnia [...] 2009 r.

Komendant Powiatowy Policji w P. w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ponownie poinformował, iż w dniu [...] 2008 r. R.G. został ukarany mandatem karnym kredytowanym nr [...] w wysokości [...] zł. Rozbieżność kwoty przedmiotowego mandatu powstała na skutek pomyłki pisarskiej funkcjonariusza nakładającego przedmiotową grzywnę. Podczas wypisywania odcinków formularza wyżej wymienionego mandatu na kwotę [...] zł omyłkowo wpisano kwotę słownie "[...] złotych" - winno być "[...] złotych".

W uzasadnieniu swojego stanowiska Komendant wyjaśnia ponadto, iż wysokość mandatu została ustalona na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 208 poz. 2023 z późn. zm.) w sprawie wysokości grzywien nakładanych w drodze mandatów karnych, które za wykroczenie za spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym przewiduje grzywnę w wysokości do [...] zł. Jednocześnie wyjaśnia, że kwota mandatu została powiększona o [...] zł z uwagi za szczególne naruszenie zasad ruchu drogowego jak i spowodowanie zagrożenia życia i zdrowia wielu osób (kierującego samochodem [...] jak i dwóch pasażerów samochodu [...]) oraz duże szkody materialne w pojazdach.

Komendant poinformował również, że z zapisków notatnika służbowego funkcjonariusza nakładającego przedmiotowy mandat wynika jednoznacznie, iż został on nałożony na kwotę [...] zł. Zatem wierzyciel nie znalazł podstaw do zmiany rozstrzygnięcia i postanowieniem nr [...] z dnia [...] 2009 r. utrzymał postanowienie. W ocenie organu przedmiotowe postępowanie było przeprowadzone w sposób z obowiązującymi przepisami prawa.

Postanowienie to stało się przedmiotem skargi R. G. do WSA w Gliwicach, w której domaga się unieważnienia tego postanowienia i uznania, iż wpłacając mandat w wysokości [...] zł wykonał nałożona na niego karę. Skargę uzasadnił tym, że jego zdaniem bezzasadny był tytuł wykonawczy. Uzasadnienie postanowienia budzi zdecydowany sprzeciw i nasuwa nieprzyjemne wnioski (cyt.): "...nie dość że nigdy nie otrzymałem mandatu o podanym Nr. [...] to jeszcze próbowano mi wmówić że funkcjonariusz wypisywał mandat każdy odcinek oddzielnie, Uzasadnienie sugerowało że policjanci popełnili omyłkę pisarską. Trochę to dziwne określenie. Żeby uznać pomyłkę w wypisywaniu [...] i słownie [...] na mandacie i dowodzie wpłaty trzeba być pisarzem. Zapewniam że policjanci byli rzeczowi i dociekliwi. Pomyłkę wykluczam. To była zmiana decyzji. Za kolizję tak wysokiego mandatu nie spotkałem. Na mandacie jest wyraźnie napisane za spowodowanie kolizji. Skorzystałem z odwołania i napisałem zażalenie do pana Wojewody [...]. W wyniku mojego trzymałem dwa pisma Urzędu Wojewódzkiego, w dniu [...] 2009 r. jedno zawiadamiające, że informujące że Urząd Wojewódzki ponownie zwrócił się do Komendanta Powiatowego w P. z wnioskiem o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, celem ustalenia prawidłowej kwoty mandatu. To pismo wygląda na ponury żart. Bo ile razy można się domagać odpowiedzi w tej samej sprawie angażując w to Komendę Policji. Postanawiam z urzędu sprostować omyłkę pisarską - tych niewiadomo dlaczego" pisarskich pomyłek było już sporo.- pytanie tylko czy to była pomyłka a nie celowa próba wprowadzenia w błąd? (...). Mandat jest wypisywany w bloczku samokopiującym. Nie było omyłki, to było celowe działanie, żeby nie uznać że mandat zapłaciłem [...] 2009 r."

Strona 1/3