Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Protokolant Specjalista Beata Kujawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2019 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie równoważnika za brak lokalu mieszkalnego oddala skargę.
Komendant Wojewódzki Policji w Katowicach decyzją z [...] nr [...], po rozpoznaniu odwołania R. K., utrzymał w mocy decyzję Komendanta Miejskiego Policji w L. z [...] nr [...], cofającą równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, przyznany decyzją tego organu z [...] nr [...].
W podstawie prawnej organ powołał art. 138 § 1 pkt 1, art. 127 § 2, art. 268 a ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, zwanej dalej K.p.a.), § 6 pkt 4, § 9 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia MSWiA z 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 1130 ze zm.).
Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania oraz argumentację prawną organ wyjaśnił, że Policjantowi w służbie stałej R. K. decyzją z [...] przyznano równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego w miejscu służby lub w miejscowości pobliskiej w wysokości przysługującej policjantowi posiadającemu członków rodziny. Z uzasadnienia przedmiotowej decyzji wynika, że świadczenie zostało mu przyznane, ponieważ ani policjant, ani członkowie jego rodziny nie posiadali prawa do lokalu mieszkalnego. Równoważnik za brak lokalu mieszkalnego Policjant pobiera od 31.08.2003 r.
W związku z zaleconą powszechną weryfikacją prawa funkcjonariuszy do lokalu mieszkalnego funkcjonariusz złożył oświadczenie mieszkaniowe z 8 lutego 2017 r., w którym poinformował organ, że zajmuje wraz z żoną i dwoma córkami lokal mieszkalny usytuowany w L., a właścicielem tego lokalu jest szwagier Policjanta. Jak wynika z informacji dodatkowych powierzchnia tego mieszkania wynosi 60,80 m2. W mieszkaniu tym znajdują się następujące pomieszczenia: kuchnia, przedpokój, 2 łazienki i 3 pokoje.
Zawiadomieniem z 3 lipca 2017 r. Komendant Powiatowy Policji poinformował Policjanta o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie cofnięcia równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz zaprosił do czynnego w nim udziału, wyznaczając na to termin 7 dni od dnia doręczenia pisma.
Następnie decyzją z [...] nr [...] cofnął Policjantowi uprawnienie do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji przytoczył przepisy regulujące prawo do lokalu mieszkalnego funkcjonariusza Policji i wywiódł, że lokal mieszkalny, w którym Policjant zamieszkuje, należy do jego szwagra, a w świetle ugruntowanego stanowiska doktryny i orzecznictwa, długotrwałe udostępnienie lokalu do wyłącznego korzystania, kwalifikuje występujący między nimi stosunek prawny jako umowę użyczenia. Zgodnie zaś z art, 336 Kodeksu cywilnego (K.c.) posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny). Dodał, że posiadanie przedstawia się jako stan faktyczny określonego władztwa nad rzeczą i w takim ujęciu posiadaniem jest również posiadanie zależne, a do tego rodzaju prawa zalicza się także użyczenie.