Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.), Protokolant Starszy referent Małgorzata Wasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi A.M. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie równoważnika za brak lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej oddala skargę.
Komendant Wojewódzki Policji w K. decyzją z [...] nr [...], po rozpoznaniu odwołania A. M., utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w W. z [...] nr [...], odmawiającą przyznania funkcjonariuszowi uprawnienia do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego.
W podstawie prawnej organ powołał art. 138 § 1 pkt 1, art. 127 § 2, art. 268 a ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, zwanej dalej K.p.a.), § 9 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia MSWiA z 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 1130 ze zm.).
Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania oraz argumentację prawną organ wyjaśnił, że Policjant jest w służbie stałej od 1 lipca 2018 r. Służbę pełni w Komendzie Powiatowej Policji w W. Za 2018 r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. W oświadczeniu mieszkaniowym z 2 sierpnia 2018 r. wskazał, że wraz z żoną mieszkają w P. w domu jednorodzinnym będącym własnością teściów. W domu tym zamieszkuje również szwagier Funkcjonariusza. Przedmiotowy budynek mieszkalny (zamieszkiwany przez 5 osób) składa się z sześciu pokoi (I-8,51 m2, II-36,9 m2, III-7,04 m2, IV-9,9 m2, V-18,04 m2, VI-18,48 m2), dwóch pomieszczeń kuchennych (I-14,02m2, II-14,07m2) dwóch łazienek (I-3,24 m2, II-3,24 m2), dwóch przedpokoi (I-12,3 m2, II-11,28 m2) oraz innego pomieszczenia (5,46 m2) o całkowitej powierzchni użytkowej 163,05m2 w tym mieszkalnej 98,87 m2. Funkcjonariusz w złożonym oświadczeniu wykazał, iż wraz z żoną zajmuje pokój o powierzchni 8,5 m2. Z kuchni, łazienki i przedpokoju korzysta wraz z innymi mieszkańcami domu. Ponosi koszty związane z użytkowaniem lokalu w kwocie 900 zł miesięcznie. Jak wynika z zaświadczeń o zameldowaniu Funkcjonariusz jest zameldowany w domu od 23 lipca 2018 r. a jego żona od 24 stycznia 1995 r.
Po wszczęciu postępowania administracyjnego powołana Komisja 17 sierpnia 2018 r. przeprowadziła oględziny pokoju wskazanego przez funkcjonariusza, z których sporządziła protokół wraz z dokumentacją zdjęciową.
Mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy organ pierwszoinstancyjny odmówił przyznania funkcjonariuszowi uprawnienia do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, argumentując, że niewiarygodne są wyjaśnienia Policjanta, że zajmuje tylko jeden pokój na parterze. W dodatku tak mały, że problemem było zrobienie zdjęć i zmieszczenie się w nim 3 osób. Nadto pokój ten mógł służyć tylko za sypialnię, o czym świadczą sprzęty tam usytuowane oraz brak rzeczy codziennego użytku, świadczących o tym aby małżonkowie mogli tam przebywać. Organ nie dał wiary, że wszystkie pozostałe pokoje zajmują teściowie i szwagier. Stwierdził, że potrzeby mieszkaniowe Policjanta są zaspokojone.
Następnie organ przytoczył przepisy regulujące prawo do lokalu mieszkalnego funkcjonariusza Policji i wywiódł, że lokal mieszkalny, w którym Policjant zamieszkuje, należy do jego teściów, a w świetle ugruntowanego stanowiska doktryny i orzecznictwa, długotrwałe udostępnienie lokalu do wyłącznego korzystania, kwalifikuje występujący między nimi stosunek prawny jako umowę użyczenia. Zgodnie zaś z art, 336 Kodeksu cywilnego (K.c.) posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny). Dodał, że posiadanie przedstawia się jako stan faktyczny określonego władztwa nad rzeczą i w takim ujęciu posiadaniem jest również posiadanie zależne, a do tego rodzaju prawa zalicza się także użyczenie.