Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie dni i godzin otwierania i zamykania placówek usługowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka, Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi Prezydenta Miasta P. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dni i godzin otwierania i zamykania placówek usługowych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym z [...] r. nr [...], wydanym na podstawie art. 91 ust.1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miasta P. z [...] r. w sprawie określenia dni i godzin otwierania i zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności na terenie miasta P. jako niezgodnej z art. XII § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r., Nr 24, poz. 142 ze zm.) w zw. z art. 32 Konstytucji RP.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru wskazał, że stosownie do art. XII § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Przepisy wprowadzające Kodeks Pracy (dalej powoływana jako "przepisy wprowadzające"), dni i godziny otwierania oraz zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności określa gmina.

Rada Miasta P. w § 2 pkt 1 i 3 powołanej uchwały wprowadziła ogólną regulację dotyczącą kwestii dni i godzin otwierania oraz zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów usługowych i gastronomicznych wskazując, że placówki handlu detalicznego i zakłady usługowe mogą być czynne we wszystkie dni tygodnia w godzinach od 6 do 22, a zakłady gastronomiczne od poniedziałku do piątku w godzinach od 6 do 24, w sobotę całą dobę a w niedzielę od godziny 0 do godziny 22. Natomiast w pozostałych punktach § 2 uchwały zostały wprowadzone wyjątki od powyższej reguły w zakresie dotyczącym:

- stacji paliw i sklepów branży piekarniczo-cukierniczej, które mogą być czynne całodobowo,

- hoteli i restauracji hotelowych, które mogą być czynne całodobowo przez wszystkie dni tygodnia, jak również

- zlokalizowanych na wolnym powietrzu ogródków gastronomicznych, które mogą być czynne przez wszystkie dni tygodnia w godzinach od 8 do 22.

Zdaniem organu nadzoru Rada Miasta P. podejmując uchwałę w niniejszej sprawie istotnie naruszyła prawo, albowiem upoważnienie ustawowe wynikające dla Rady z art. XII § 1 ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks pracy nie uprawnia Rady do wprowadzania mocą uchwały wyżej wskazanych ograniczeń. Przyjęte przez Radę Miasta regulacje różnicują bowiem placówki handlu detalicznego na prowadzące sprzedaż na stacjach paliw oraz w sklepach branży piekarniczo-cukierniczej i tych nie dotyczyć będzie ograniczenie czasu prowadzenia działalności do godzin pomiędzy 6 a 22, i na te które takiej działalności nie prowadzą i jednocześnie przedstawione ograniczenia ich dotyczą. Podobne zróżnicowanie dotyczy hoteli oraz restauracji hotelowych, do których nie mają zastosowania ograniczenia czasowe określone w § 2 pkt 1 i 3 uchwały. Równocześnie zgodnie z § 2 pkt 5 uchwały, skrócone zostały godziny w jakich mogą być czynne zlokalizowane na wolnym powietrzu ogródki gastronomiczne. Natomiast ogródek lub taras stanowi całość z lokalem gastronomicznym, dlatego też nie można regulować odmiennie jego sytuacji prawnej bez wyraźnej delegacji ustawowej. W ocenie Wojewody [...] przywołana treść § 2 uchwały budzi wątpliwości również z uwagi na treść art. 32 Konstytucji RP, zawierającego zasadę równości, zgodnie z którą wszyscy są wobec prawa równi, wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne, a jednocześnie nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny. Natomiast postanowienia uchwały nr [...] są sprzeczne z powołaną zasadą, gdyż różnicują zasady funkcjonowania takiej samej kategorii podmiotów gospodarczych, a placówki i zakłady tego samego rodzaju muszą mieć jednakowe możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.

Strona 1/5