Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody [...] w przedmiocie egzekucji należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Golat, Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Wita-Łyskawa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi T. B. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie egzekucji należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...], 2. przyznaje adwokat Iwonie Markowskiej wynagrodzenie w kwocie [...] zł (słownie: [...] złote i [...] groszy, w tym VAT) tytułem udzielonej a nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Wojewoda [...], po rozpatrzeniu zażalenia T. B., utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie z dnia [...] r. nr [...] w sprawie zarzutu na prowadzone postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. nr [...], obejmującego należność z tytułu mandatu karnego kredytowanego z dnia [...] r. nr [...] na kwotę [...] zł. Jako podstawę prawną powołano m.in. art. 34 § 1 i 2 oraz 17 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j.: Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm.)

W uzasadnieniu przedstawiono okoliczności faktyczne i prawne sprawy. Wyjaśniono, że w dniu 30 kwietnia 2009 r. wpłynął za pośrednictwem Naczelnika I Urzędu Skarbowego w G. zarzut T. B. na prowadzone postępowanie egzekucyjne dotyczące wyżej wskazanej należności. W zarzucie strona podniosła, że przedmiotowy mandat karny został uchylony postanowieniem sądu wobec uznania, że stan zdrowia T. B. wyłącza jego odpowiedzialność.

Natomiast postanowieniem pierwszo-instancyjnym z dnia [...] r. zarzut został uznany za nieuzasadniony. W uzasadnieniu Wojewoda [...] wskazał, że faktycznie postanowieniem Sądu Rejonowego K. - [...] w K. z dnia [...] 2008 r. o sygn. akt [...] umorzono postępowanie przeciwko T. B., ale z tytułu innego czynu niż objęty mandatem karnym - tj. za czyn popełniony [...] 2008 r. a przedmiotowa sprawa dotyczy czynu z dnia 2008 r.

T.B. złożył w terminie zażalenie na to postanowienie. W uzasadnieniu podniósł, że mandat karny został nałożony bezzasadnie. Powołał się przy tym na swój stan zdrowia potwierdzony opinią biegłego sądowego we wskazanym wyżej postępowaniu karno - administracyjnym przed Sądem Rejonowym.

Wskutek podniesienia w zażaleniu nowych okoliczności zostały one przekazane do wyjaśnienia Komendantowi Miejskiemu Policji w K.. Organ Policji wystąpił do Sądu Rejonowego K. - Zachód w K. o uchylenie przedmiotowego mandatu karnego kredytowanego, jednakże Sąd ten postanowieniem z dnia [...] r. o sygn. akt [...] odmówił jego uchylania gdyż uznał, że w świetle obecnego stanu prawnego tj. art. 101 § 1 k.p.w. mandat karny nie może zostać uchylony gdy została nim ukarana osoba niezdatna do ponoszenia odpowiedzialności a więc niepełnoletnia lub niepoczytalna.

W konsekwencji zaskarżonym postanowieniem Wojewoda [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie pierwszo-instancyjne nie stwierdzając podstaw do uznania zasadności zgłoszonego zażalenia.

W skardze wniesionej do tut. Sądu T. B. powtórzył argumentację zawartą w zażaleniu i dodatkowo podniósł, że mandat będący przedmiotem postępowania został już uchylony przez Sąd Rejonowy K. - [...] w K.. Powołał się również na swoją trudną sytuację życiową.

Wojewoda [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasowe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Sąd administracyjny zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym zgodnie z § 2 tego artykułu kontrola, o której mowa, jest sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sąd rozpoznaje zatem sprawę rozstrzygniętą zaskarżonym postanowieniem ostatecznym z punktu widzenia legalności, tj. zgodności z prawem całego toku postępowania administracyjnego i prawidłowości zastosowania przepisów prawa. Zgodnie natomiast z art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami ad ministra-cyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwany dalej p.p.s.a.) uwzględnienie przez sąd administracyjny skargi i uchylenie zaskarżonej decyzji bądź postanowienia w całości lub w części następuje wtedy gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy; naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego; inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Stosownie do treści art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz wskazaną podstawą prawną.

Strona 1/3