Wyrazenie przez rade gminy na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorzadzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) zgody na zawarcie porozumienia międzygminnego o jakim mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o samorzadzie gminnym, na skutek którego dochodzi do przeniesienia kompetencji administracyjnych musi dotyczyć konkretnego projektowanego porozumienia o zarysowanych juz prawach i obowiązkach stron, a nie przyszłego, blizej nieokreślonego, które mialoby być zawarte z dotychczas nieustalonym partnerem - inna gmina.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Małgorzata Herman, Protokolant st. sekr. sąd. Marta Mielczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2014 r. przy udziale - sprawy ze skargi Gminy D. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oddala skargę.
Pismem z dnia [...] r. Wojewoda [...] , powołując się na art. 61 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.) w związku z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) wszczął postępowanie nadzorcze w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Miejskiej w D. z dnia [..] r w sprawie wyrażenia zgody na zawieranie porozumień pomiędzy Gminą D. , a innymi gminami i powiatami, dotyczących udzielania świadczeń przez izby wytrzeźwień na rzecz osób nietrzeźwych zamieszkałych na terenie Gminy D. , jako sprzecznej z art.7 Konstytucji RP i art. 74 ustawy o samorządzie gminnym.
Następnie zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r, powołując się na art. 91 ustawy o samorządzie gminnym stwierdził nieważność nr [...] Rady Miejskiej w D. z dnia [...] r w sprawie wyrażenia zgody na zawieranie porozumień pomiędzy Gminą D. , a innymi gminami i powiatami, dotyczących udzielania świadczeń przez izby wytrzeźwień na rzecz osób nietrzeźwych zamieszkałych na terenie Gminy D. w całości.
W uzasadnieniu stwierdził, że zakwestionowana uchwała Rady Miejskiej w D. została podjęta z istotnym naruszeniem prawa, w szczególności art. 18 ust. 2 pkt 12 w związku z art. 74 ustawy o samorządzie gminnym i art. 7 Konstytucji RP. Zgodnie bowiem z powołanym art. 18 ust. 2 pkt 12 ustawy do wyłącznej kompetencji rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach współdziałania z innymi gminami oraz wydzielanie na ten cel odpowiedniego majątku. Z kolei w myśl art. 74 ust. 1 i 2 gminy mogą zawierać porozumienia komunalne w sprawie powierzenia jednej z nich określony przez nie zadań publicznych. Gmina przejmująca wykonywanie tych zadań przejmuje prawa i obowiązki pozostałych gmin, a te ostatnie mają obowiązek udziału w kosztach realizacji powierzonego zadania.
Zwrócił także uwagę na to, że zgodnie z art. 39 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 1356 ze zm.) jedynie organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50.000 mieszkańców i organy powiatu mogą organizować i prowadzić izby wytrzeźwień.
W ocenie organu nadzoru zakwestionowana uchwała powinna określać, z jakim podmiotem gmina ma zawrzeć porozumienie, kto ma przejąć powierzane zadanie w zakresie organizacji i prowadzenia izby wytrzeźwień. Tych elementów jednak w niej zabrakło.
W skardze skierowanej do sądu administracyjnego Gmina D. zarzucając rozstrzygnięciu nadzorczemu Wojewody [...] z [...] r. naruszenie:
- art. 18 ust, 2 pkt 12 oraz art. 74 ustawy o samorządzie gminnym poprzez stwierdzenie, że przepisy te wymagają, aby uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego wyrażająca zgodę na zawarcie porozumienia wskazywała konkretną gminę mająca być strona porozumienia,
- art. 85 ustawy o samorządzie gminnym poprzez dokonanie oceny uchwały gminy w sposób wykraczający poza kryterium legalności uchwały, domagała się jego uchylenia i zwrotu kosztów postepowania sądowego.