Pojęcie uznaniowości nie oznacza dowolności. Pomimo tego, iż decyzja jest oparta o uznanie administracyjne, to taka decyzja winna być w pełni uzasadniona, aby strona miała jasność co do kryteriów, którymi kierował się organ administracyjny. Zbyt lakoniczne i ogólnikowe uzasadnienia zaskarżonych decyzji nie pozwalają Sądowi na rzetelną ich weryfikację.
W sytuacji likwidacji zajmowanego przez skarżącego stanowiska służbowego, zasadą jest przeniesienie go na stanowisko równorzędne. W tej sytuacji, to na organie administracyjnym podejmującym decyzję o przeniesieniu takiej osoby na niższe stanowisko służbowe spoczywa obowiązek wykazania, że istotnie nie było i nie ma możliwości przeniesienia jej na inne równorzędne stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie NSA Piotr Lechowski WSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2007 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję personalną Komendanta Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przeniesienia na niższe stanowisko służbowe I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane.
Decyzją Nr [...] Komendanta Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] m.in. przeniesiono z dniem 1 lutego 2007r. kpt J. P. na stanowisko "Dowódca zastępu w Komendzie Państwowej Straży Pożarnej - [...] Nr [...] w zmianowym systemie czasu służby stałej". Jako podstawę prawną przeniesienia strażaka na niższe stanowisko służbowe wskazano art. 32 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 38 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006r., Nr 96, poz. 667 z późn. zm.) oraz według art. 108 § 1 kpa decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Na uzasadnienie podano, że J. P. zajmował stanowisko "Specjalista w Komendzie Państwowej Straży Pożarnej - Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza Nr [...]", które istniało do dnia 31 stycznia 2007r. W wyniku Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 lipca 2006r. w sprawie ramowej organizacji komendy wojewódzkiej i powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 13, poz. 1037) został wydany nowy Regulamin Organizacyjny Komendy Państwowej Straży Pożarnej, który wszedł w życie 1 lutego 2007r. i zajmowane dotychczas przez J. P. stanowisko uległo likwidacji. Podano, że zgodnie z nowym regulaminem Komenda Państwowej Straży Pożarnej posiada 182 etaty, w tym 32 stanowiska oficerskie (16 w systemie codziennym i 16 w systemie zmianowym), 51 stanowisk aspiranckich ( 5 w systemie codziennym i 46 w systemie zmianowym), 98 stanowisk podoficerskich (1 w systemie codziennym i 97 w systemie zmianowym) oraz 2 etaty cywilne. Podniesiono, że rozpatrując możliwości przeniesienia na niższe stanowisko kpt J. P. w związku z likwidacją dotychczas zajmowanego przez niego stanowiska "wzięto pod uwagę stan zatrudnienia w Komendzie Państwowej Straży Pożarnej", że "na dzień likwidacji stanowiska - specjalista stwierdza się, że wszystkie stanowiska równorzędne są obsadzone", a "najwyższym wolnym stanowiskiem jest stanowisko aspiranckie - dowódca zastępu, na które przeniesiono strażaka niniejszą decyzją".
Od tej decyzji odwołał się J. P., który w odwołaniu nie przedstawił żadnych zarzutów.
Decyzją Nr [...] Komendanta Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] uchylono Decyzję Nr [...] Komendanta Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] i skierowano sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji podając na uzasadnienie, że decyzja zawiera wadę formalną, albowiem nie zawiera uzasadnienia zastosowanego rygoru natychmiastowej wykonalności.
W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Decyzją Nr [...] Komendanta Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] m.in. przeniesiono z dniem 15 maja 2007r. kpt J. P. na stanowisko "Dowódca zastępu w Komendzie Państwowej Straży Pożarnej - [...] Nr [...] w zmianowym systemie czasu służby stałej". Wydając niemal identyczną jak poprzednia decyzję nie nadano jej jedynie rygoru natychmiastowej wykonalności. Ponadto wskazano identyczną podstawę prawną wydanej decyzji i sporządzono niemal identycznie jej uzasadnienie.
Od decyzji tej odwołał się J. P., który w odwołaniu także nie przedstawił żadnych argumentów.