Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie stawek opłat pobieranych przez organy celne
Tezy

Nie uprawnia organu celnego do pobrania opłaty na podstawie art. 93 ust.1 pkt 2 ustawy - z dnia 19.03.2004 r. - Prawo celne sytuacja, w której organ celny podejmuje z własnej inicjatywy czynności weryfikacyjne określone w art.68 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w trakcie realizacji procedury uproszczonej przez podmiot posiadający pozwolenie na jej stosowanie, uregulowanej w art. 76 tego rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r., jak również w art. 253 - 289 rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993r. wprowadzającego przepisy wykonawcze do Wspólnotowego Kodeksu Celnego.

Brak jest, bowiem wówczas wniosku o dokonanie tej konkretnej czynności, od którego przepis art. 93 ust.1 pkt 2 ustawy - Prawo celne uzależnia możliwość pobrania opłaty, pomimo, że było to wykonywanie przez organ czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego a wykonywanie tych czynności nastąpiło w miejscu innym niż urząd celny.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Dorota Dąbek Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Tadeusz Wołek (spr.) po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2007 r. sprawy ze skargi "A" K. Z. F. S. A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stawek opłat pobieranych przez organy celne I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone rozstrzygnięcia nie mogą być wykonane, III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej rzecz skarżącej "A" K. Z. F. S. A. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/10

Naczelnik Urzędu Celnego postanowieniem z dnia [...] wymierzył "A" K. Z. F. S.A. opłatę manipulacyjną w wysokości 120 zł. za wykonanie czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego w miejscu innym niż urząd celny. Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia organ wskazał art.93 ust.2 ustawy z dnia 19.03.2004 r. Prawo celne w związku z §4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.04.2004 r. w sprawie stawek opłat pobieranych przez organy celne.

W uzasadnieniu postanowienia organ I instancji podniósł, że w dniu [...] przeprowadzono czynności przewidziane w przepisach prawa celnego w miejscu innym niż urząd celny tj. w miejscu uznanym do stosowania procedury uproszczonej, które wykonywał jeden funkcjonariusz celny w godzinach od 8.00 do 11.15 tego samego dnia. Dlatego zasadne było pobranie opłaty.

Na powyższe postanowienie, "A" K. Z. F. S.A. złożyła zażalenie wnosząc o jego uchylenie w całości i zarzucając naruszenie art. 217 §1 pkt 4 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez błędną interpretację przepisów art. 93 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo celne oraz §4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.04.2004r. w sprawie stawek opłat pobieranych przez organy celne.

W szczególności skarżąca zarzuciła, że zgodnie z art. 93 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo celne opłata jest wymierzana za czynności wykonywane na wniosek osoby zainteresowanej a skarżąca takiego wniosku nie składała. Działania organu celnego nastąpiły z jego inicjatywy i nie można uznać, że takim wnioskiem jest pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej. Zdaniem skarżącej, ustawodawca wyraźnie nazwał zachowania, które mogą opłatę manipulacyjną statuować, więc organ niezasadnie zastosował interpretację rozszerzającą przepisu, co jest niedopuszczalne.

Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] uchylił zaskarżone postanowienie w części dotyczącej rodzaju rozstrzygnięcia, podstawy prawnej oraz środków jego zaskarżenia, zaś w części dotyczącej wymiaru opłaty manipulacyjnej utrzymał rozstrzygnięcie organu I instancji w mocy. Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał przepisy art. 207, 210 §1 i §4, 233 §1 pkt 2 lit a ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 73 ust.1, 93 ust.1 pkt 2 ustawy Prawo celne oraz §4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.04.2004 r. w sprawie stawek opłat pobieranych przez organy celne

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, że w dniu [...] skarżąca dokonała zgłoszenia do procedury wywozu w procedurze uproszczonej towaru w postaci leków, które zarejestrowano pod numerem [...].

Z uwagi na podjętą decyzję o przeprowadzeniu kontroli celnej, towar został zatrzymany w miejscu uznanym. Czynności kontroli celnej zostały przeprowadzone w dniu [...] w miejscu innym niż urząd celny i zaskarżonym postanowieniem organ celny wymierzył opłatę manipulacyjną, która została uiszczona.

Organ odwoławczy wskazał, że art. 93 ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo celne zobowiązuje organy celne do pobierania opłat stanowiących dochody budżetu państwa, za wykonywanie na wniosek osoby zainteresowanej czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego w miejscu innym niż urząd celny lub poza czasem pracy urzędu celnego. Z tego przepisu wynika, iż pobór opłaty warunkują dwie przesłanki: wniosek osoby zainteresowanej, czynność ma być wykonana w miejscu innym niż urząd celny lub poza godzinami jego pracy.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Celne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej