Wniosek Naczelnika Urzędu Celnego o udzielenie pomocy w sprawach celnych przez władze celne Turcji, dotyczący weryfikacji faktur handlowych został przesłany w dniu 9.08.2011r., do Ministerstwa Finansów. Do dnia wydania decyzji odpowiedz w sprawie weryfikacji nie wpłynęła.
Organ stwierdził, że weryfikacja faktur handlowych dołączonych do zgłoszeń celnych może doprowadzić do ustalenia kwot należności celnych przywozowych i podatkowych, wyższych od kwot ustalonych na podstawie danych zawartych w zgłoszeniach celnych. Ponadto kontrole podjęte przez organ celny nie zostały zakończone. Zakończenie ich nastąpi z chwilą otrzymania odpowiedzi od władz celnych Turcji.
W związku z powyższym, mając na uwadze art. 199 ust. 1 WKC oraz art. 248 ust. 1 RWKC organ stwierdził, że nie upłynął termin po którym dług celny nie będzie mógł już powstać (art. 221 ust. 3 WKC) oraz nie upłynął termin do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe (art. 68 § 3 O.p.), a ponadto prowadzona weryfikacja faktury handlowej, może doprowadzić do ustalenia kwoty należności celnych przywozowych i podatkowych wyższych od kwot ustalonych na podstawie danych zawartych w zgłoszeniu celnym, w związku z powyższym nie zachodzą żadne z przesłanek skutkujących zwrotem zabezpieczenia.
A Sp. z o.o. w W wniosła odwołania od powyższych decyzji. Zarzuciła decyzjom naruszenie:
- art. 181a RWKC polegającego na jego zastosowaniu w okolicznościach faktycznych sprawy;
- art. 217 § 2 O.p. polegające na braku uzasadnienia decyzji w sposób wykraczający ponad blankietowe powtórzenie hipotezy art. 181a RWKC bez odniesienia do konkretnych realiów stanu faktycznego sprawy;
- art. 23 § 1 kodeksu celnego zgodnie z którymi wartością celną jest cena faktycznie zapłacona lub należna.
- art. 189 WKC oraz art. 248 ust 1 RWKC w zw. z art. 120 i 125 § 1 O.p. a polegające na ich zastosowaniu w okolicznościach faktycznych sprawy;
- art. 29 WKC przez kwestionowanie wartości objętych zgłoszeniem towarów w odniesieniu do średniej wartości towarów na obszarze RP;
- art. 29 ust. 1 ust. 18 u.p.t.u. przez ustalenie podstawy opodatkowania w sposób uznaniowy.
- art. 33 ust 1 u.p.t.u. przez kwestionowanie kwoty podatku obliczonym i wykazanym w zgłoszeniu celnym zgodnie z w/w artykułem;
- art. 33 ust. 7 u.p.t.u. przez działania niezgodne z brzmieniem artykułu;
- art. 121 § 1, art. 122 i art. 124 O.p. przez działania bez podstawy prawnej;
- art. 33 ust. 2 u.p.t.u. przez to, że do dnia dzisiejszego nie wydano decyzji pomimo stwierdzenia że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo;
- art. 192 WKC przez odmowę zwrotu zabezpieczenia.
Skarżąca podniosła, że Urząd Celny działał bez podstawy prawnej. Przepisy WKC, RWKC oraz u.p.t.u. nie dawały prawa organom celnym do wydania postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia. W uzasadnieniu zarzutów skarżąca kwestionując zasadność tych postanowień wskazała, że po złożeniu zabezpieczenia towar zwolniono do deklarowanej procedury oraz, że nie wszczęto żadnego postępowania, nie wydano żadnej decyzji lub postanowienia, bezprawnie przetrzymując na koncie do dnia dzisiejszego kwotę pieniężną wynikającą z w/w postanowienia.