Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie nadania statutu "A" w Ł.
Sentencja

Dnia 18 listopada 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Sędziowie: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.) Asesor WSA Małgorzata Kowalska po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie nadania statutu "A" w Ł. 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; 2) zasądza od Miasta Ł. na rzecz Wojewody [...] kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

W dniu 3 lipca 2019 r. Rada Miejska w Łodzi, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, dalej Jako: "u.s.g.") oraz art. 42 ust. 1 i 4 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190 i 2219 ze zm.) podjęła uchwałę Nr XII/439/19, zmieniającą uchwałę w sprawie nadania statutu Miejskiemu Centrum Medycznemu "Widzew" w Łodzi.

W § 1 uchwały, do statutu Miejskiego Centrum Medycznego "Widzew" w Łodzi, stanowiącym załącznik do uchwały Nr LX/1424/17 Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 15 listopada 2017 r. w sprawie nadania statutu Miejskiemu Centrum Medycznemu "Widzew" w Łodzi (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego poz. 5138), dodano w § 15 ust. 3 w brzmieniu: "3. Ocena sytuacji ekonomiczno-finansowej, o której mowa w art. 53a ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, jest dokonywana przez Prezydenta Miasta Łodzi."

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi Wojewoda Łódzki zaskarżył w całości uchwałę nr XII/439/19 Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 3 lipca 2019 r. zmieniającą uchwałę w sprawie nadania statutu Miejskiemu Centrum Medycznemu "Widzew" w Łodzi, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcy prawnego, według norm przepisanych.

Zaskarżonej uchwale skarżący zarzucił naruszenie art. 7 i art. 94 Konstytucji RP oraz art. 42 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej przez wprowadzenie do obowiązującego statutu Miejskiego Centrum Medycznego "Widzew" w Łodzi przepisu przyznającego Prezydentowi Miasta Łodzi uprawnienie do oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej Miejskiego Centrum Medycznego "Widzew" w Łodzi, o której mowa w art. 53a ust. 4 ustawy o działalności leczniczej, pomimo braku ku temu podstawy prawnej.

W uzasadnieniu skargi pełnomocnik Wojewody wskazał, że Rada Miejska nie mogła wskazać, że organem właściwym do dokonania oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej, o której mowa w art. 53a ust. 4 ustawy o działalności leczniczej, jest Prezydent Miasta Łodzi. Organem właściwym do dokonania ww. oceny jest Rada Miejska w Łodzi, a żaden przepis rangi ustawowej nie upoważnia do delegowania tej kompetencji na inny organ jednostki samorządu terytorialnego. W szczególności przepisem upoważniającym nie jest wskazany w uchwale art. 42 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, zgodnie z którym ustrój podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, a także inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania nieuregulowane w ustawie określa statut.

Strona skarżąca powołując treść art. 53a ust. 4 ustawy o działalności leczniczej oraz wyrok NSA z dnia 13 września 2016 r. (II OSK 1673/16) wskazała, że określenie podmiotu właściwego do dokonania oceny sytuacji ekonomiczno-finansowej przez przyznanie kompetencji podmiotowi tworzącemu nie wskazuje expressis verbis, który z organów jednostki samorządu gminnego jest właściwy. W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że ustawa o działalności leczniczej posługuje się terminem "podmiot tworzący" dla wykonywania szeregu czynności. Nie daje też podstaw do wyprowadzenia, który z organów samorządu gminy ma przypisaną kompetencję art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o działalności leczniczej, który stanowi, że "użyte w ustawie określenia oznaczają: podmiot tworzący - podmiot albo organ, który utworzył podmiot leczniczy w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jednostki budżetowej albo jednostki wojskowej. Takiej regulacji nie zawiera też art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, który stanowi o rodzajach podmiotów leczniczych, a nie o właściwości do ich tworzenia. W takim stanie regulacji do wyprowadzenia kompetencji organów samorządu gminnego konieczne staje się uwzględnienie wykładni systemowej, w tym regulacji przyjętej w ustawie o samorządzie gminnym. W oparciu o przyjęte w tych regulacjach rozwiązania należy wyróżnić kompetencje do tworzenia podmiotu leczniczego oraz kompetencje w zakresie czynności wykonawczych.

Strona 1/7