Dnia 30 października 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędziowie Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Protokolant asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 30 października 2007 roku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oddala skargę
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego I w Ł. na podstawie art. 207 w związku z art. 165 §2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz.U. Nr 68, poz. 623), art. 13 §1, §3 pkt 2 i 4, §4, art. 15 §1 pkt 1, art. 20 §1, art. 23 §1, art. 65 §4 pkt 2 lit. b i c, art. 83 §3, art. 85 §1, art. 209 §1 pkt 1, art. 229 §1, art. 230 §1, art. 231 §1 pkt 1, art. 242 §2, art. 262 ustawy z dnia 9 stycznia 1997r. Kodeks celny (tj. Dz.U. z 2001r., Nr 75, poz. 802 ze zm.), art. 13, art. 16, art. 21 ust. 1 i 2, art. 23, art. 32 Protokołu 4 dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej, stanowiącego załącznik do Oświadczenia Rządowego z dnia 30 kwietnia 2003r. w sprawie wejścia w życie Decyzji Nr 1/2003 Rady Stowarzyszenia UE-RP z dnia 25 lutego 2003r. zmieniającej Protokół 4 do Układu Europejskiego, dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej (Dz.U. z 2003r., Nr 217, poz. 2126), ust. 1 lit. a, ust. 2 lit. a i ust. 12 Części Pierwszej Postanowienia Wstępne A. Stawki Celne - Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002r. w sprawie ustanowienia Taryfy Celnej (zał. do Dz.U. Nr 226, poz. 1885 ze zm.), §11 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz.U. Nr 130, poz. 851 ze zm.), §12 ust. 1 i §233 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 września 2001r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz.U. Nr 117, poz. 1250 ze zm.) po wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie towaru objętego procedurą dopuszczenia do obrotu zgłoszonego przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością A, uznał zgłoszenie celne SAD [...]z dnia [...] za nieprawidłowe w części dotyczącej preferencji, stawek celnych oraz kwoty wynikającej z długu celnego w poz. 1,2,3,4; określił kwotę wynikającą z długu celnego oraz zmienił pozostałe elementy zgłoszenia celnego i ustalił, iż kwota niedoboru należności wynikających z długu celnego wynosi 9 287,10zł.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ wyjaśnił, iż w dniu [...] zgłoszeniem celnym SAD nr [...] objęto procedurą dopuszczenia do obrotu towary różne opisane w ośmiu pozycjach, w tym dla pozycji 1, 2, 3, 4 zastosowano stawki celne obniżone UE, w oparciu o deklaracje upoważnionego eksportera na w/w fakturach, stwierdzające preferencyjne pochodzenie tych wyrobów z UE - Portugalii (poz.1) i Niemiec (poz.2-4). Przedstawiając powyższe towary do odprawy celnej, przedłożone zostały oryginały faktur nr [...], [...] z deklaracją upoważnionego eksportera potwierdzającą preferencyjne pochodzenie. W dniu 14 stycznia 2005r. do tutejszego Urzędu wpłynęło pismo Urzędu Kontroli Skarbowej nr IX zawierające wynik kontroli przeprowadzonej w siedzibie Spółki. Z nadesłanych dokumentów wynikało, iż obrót towarowy z zagranicą był zgodny z przepisami prawa jednakże wątpliwości kontrolujących wzbudziła prawidłowość dokumentowania preferencyjnego pochodzenia towarów (przesłanki formalno-prawne). W związku z powyższym w oparciu o art. 32 Protokołu 4 przekazano m.in. przedmiotowe faktury do weryfikacji przez władze celne Austrii, kraju eksportera. W dniu 4 kwietnia 2006r. Urząd Celny I w Ł. otrzymał wyniki weryfikacji, austriackie władze celne ustaliły, iż wywóz towarów zawartych w oświadczeniach o pochodzeniu preferencyjnym następował bezpośrednio z Niemiec do Polski, stąd niedopuszczalne było użycie nie austriackiego numeru zezwolenia przez eksportera posiadającego zezwolenie. Ponadto wynik weryfikacji wykazał, iż dla towarów opisanych na fakturze [...] w pozycjach 020,030,040 preferencyjne pochodzenie nie mogło być potwierdzone i dlatego uważa się je za niesłusznie wystawione zarówno pod względem materialnym jak i formalnym. Natomiast dla pozostałych pozycji na fakturach [...] i [...] podane pochodzenie preferencyjne pod względem materialnym uważa się za prawidłowe jednakże za nieprawidłowe pod względem formalnym, ponieważ zostało wystawione przez austriackiego sprawozdawcę finansowego, dostawa nastąpiła bezpośrednio z Niemiec.