Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędziowie Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2010 r. sprawy ze skargi B.Z. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. w S. na postanowienie Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wezwania do usunięcia naruszenia prawa 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. nakazuje ściągnąć od Starosty [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem nieuiszczonego wpisu od skargi.
Postanowieniem z dnia 23 września 2009 roku, sygn. akt III SA/Łd 187/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odrzucił skargę B. Z. na stanowisko Starosty [...] zawarte w pismach z dnia 23 października 2006 roku, dotyczące odmowy włączenia dokumentacji rozgraniczeniowej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż stanowisko Starosty [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia do zasobu geodezyjnego sporządzonej przez skarżącego dokumentacji geodezyjnej jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą obowiązków wynikających z przepisów prawa, która podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego na mocy przepisu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zgodnie jednak z art. 52 § 1 powołanej ustawy, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Natomiast jeżeli ustawa nie przewidywała środków odwoławczych w sprawie będącej przedmiotem skargi, należało przed wniesieniem skargi zwrócić się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, stosownie do treści art. 52 § 3 ustawy. Skarżący wniósł skargę do Sądu bez uprzedniego wyczerpania trybu określonego w art. 52 § 3 powołanej ustawy. Niezachowanie tego wymogu spowodowało, iż skarga B. Z. z dnia 25 lutego 2009 roku była niedopuszczalna i jako taka, stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy, podlega odrzuceniu. Na marginesie sprawy Sąd wskazał, iż organy orzekające w przedmiotowej sprawie nie pouczyły skarżącego o możliwości oraz o trybie i sposobie wniesienia ewentualnego środka zaskarżenia. O możliwości zaskarżenia stanowiska Starosty [...] skarżący dowiedział się dopiero z pisma Głównego Geodety Kraju z dnia 29 września 2008 roku, będącego dopowiedzią na interwencję skarżącego.
W piśmie z dnia 20 października 2009 roku skierowanym do Starosty [...], B. Z. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, z jednoczesnym wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa poprzez włączenie dokumentacji technicznych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
Pismem z dnia [...], Nr [...] Starosta [...] poinformował skarżącego, iż w niniejszej sprawie nie nastąpiło naruszenie prawa, ponieważ działania organu były prawidłowe, natomiast skarżący nie zastosował się do zaleceń w zakresie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Odnosząc się natomiast do wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia, organ administracji odwołując się do treści art. 58 § 1 i 2 k.p.a. wskazał, iż wniosek jest niezasadny, gdyż skarżący nie wykazał, co było przyczyną uchybienia terminu i nie udokumentował zachowania terminu 7 dni, od daty ustania przyczyny uchybienia terminu, w ciągu którego należy złożyć prośbę o przywrócenie terminu.
W dniu 26 listopada 2009 roku B. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę zatytułowaną "skarga na postanowienie Starosty [...] z dnia [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa polegającego na odmowie włączenia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentacji technicznej z wykonanego rozgraniczenia działki oznaczonej nr ewidencyjnym 654 położonej we wsi G. gmina B. oraz dokumentacji dotyczącej rozgraniczenia działek oznaczonych nr 102 i 103 położonych w obrębie nr 30 w S". Podnosząc zarzut art. 58 § 1 i 2 k.p.a. oraz art. 6, art.7, art. 8, art. 9 i art. 77 § 1 oraz art. 124 § 2 w związku z art. 107 § 3 i art. 126 k.p.a., wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu skargi przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania skarżący podkreślił, iż przyczyną uchybienia terminu, był brak wiedzy o konieczności wystąpienia do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Przyczyna uzasadniająca uchybienie terminu ustała natomiast dopiero w dniu 13 października 2009 roku tj. po doręczeniu odpisu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 września 2009 roku o odrzuceniu skargi, z którego dowiedział się o sposobie i trybie ewentualnego zaskarżenia czynności Starosty [...]. Ponadto skarżący podkreślił, iż zgodnie z treścią art. 59 § 1 k.p.a. w kwestii odmowy przywrócenia terminu, organ administracji wydaje postanowienie. Zaskarżone w niniejszej sprawie pismo Starosty [...] z dnia [...] nie posiada właściwej formy postanowienia, jednakże z uwagi na swoją treść zostało przez skarżącego potraktowane jak postanowienie.