Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie powierzenia pełnienia obowiązków Dyrektora Domu Pomocy Społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Referent Monika Kutarska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 1 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi Zarządu Powiatu w Łukowie na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z dnia 3 września 2008 r. nr NK.II.0911/379/08 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie powierzenia pełnienia obowiązków Dyrektora Domu Pomocy Społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 3 września 2008r., znak NK.II.0911/379/08 Wojewoda Lubelski stwierdził nieważność uchwały Zarządu Powiatu w Łukowie z dnia 30 czerwca 2008 r., Nr 65/130/2008, w sprawie powierzenia pełnienia obowiązków Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w R.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru wskazał, iż przedmiotową uchwałą Zarząd Powiatu powierzył pełnienie obowiązków Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w R. Panu W. P. na czas określony od dnia 1 lipca 2008 r. do 30 czerwca 2010 r. W ocenie organu nadzoru przedmiotowa uchwała została podjęta bez podstawy prawnej, bowiem przepisy prawa powszechnie obowiązującego nie przewidują możliwości powierzenia pełnienia obowiązków dyrektora domu pomocy społecznej.

Organ nadzoru wskazał, iż powołany jako podstawa prawna uchwały art. 112 ust. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008r. Nr 115, poz. 728) przewiduje jedynie możliwość powołania kierowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, nie zaś osób pełniących obowiązki kierownika. Żaden inny przepis ustawy nie przewiduje wyznaczenia osoby pełniącej obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej pomocy społecznej. Oznacza to, że powierzenie obowiązków należy traktować tak samo jak powołanie na stanowisko kierownika. W ocenie organu powołanie osoby pełniącej obowiązki Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w R. nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa, a zatem należy stwierdzić, iż przedmiotową uchwałą powołano kierownika (dyrektora) domu pomocy społecznej, który winien spełniać wymagania ustawowe.

W ocenie organu nadzoru przedmiotowa uchwała obarczona jest wadą prawną także z powodu istotnego naruszenia art. 122 ustawy o pomocy społecznej. W świetle tego przepisu osoby kierujące jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej są obowiązane posiadać co najmniej 3-letni staż pracy w pomocy społecznej oraz specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej. Tymczasem jak wynika z przesłanych przez Starostę Łukowskiego dokumentów, Pan W. P. nie posiada trzyletniego stażu pracy w pomocy społecznej.

Organ nadzoru podniósł również, iż przedmiotowa uchwała narusza również art. 3a ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593, ze zm.), przez to, iż osoba powołana na stanowisko Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w R. nie została wyłoniona w drodze postępowania konkursowego, jak wymaga tego wskazany przepis ustawy o pracownikach samorządowych. W ocenie organu nadzoru nie mają znaczenia prawnego w niniejszej sprawie podnoszone w piśmie Starosty Łukowskiego z dnia 14 sierpnia 2008 r., znak: OSO.0901-2/08 okoliczności dotyczące konieczności zapewnienia ciągłości w zarządzaniu Domem Pomocy Społecznej w sytuacji niewyłonienia w konkursie kandydata spełniającego wymogi ustawowe w konkursie, co zdaniem starosty miało uzasadniać odstąpienie od ścisłego respektowania wymogów ustawowych w zakresie powołania na w/w stanowisko. Organ nadzoru stwierdził, iż w świetle art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592, z późn. zm.) wojewoda sprawuje nadzór nad działalnością uchwałodawczą organu powiatu tylko i wyłącznie biorąc pod uwagę kryterium zgodności z prawem, a więc nie ma kompetencji do badania celowości bądź zasadności podejmowanych uchwał.

Strona 1/6