Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2006 roku sprawy ze skargi L. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenie decyzji o zameldowaniu na pobyt czasowy 1. oddala skargę, 2. przyznaje adwokat A. H. od Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie) kwotę [...] tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewoda decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie przepisu art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071) w związku z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993), po rozpatrzeniu odwołania L. K. od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2006 r. nr [...] orzekającej o zameldowaniu na pobyt czasowy do dnia [...] września 2006 r. małoletnich dzieci - M. i N. K. i o odmowie zameldowania na pobyt czasowy do dnia [...] września 2006r. małoletniej K. K., w lokalu znajdującym się w B. przy ulicy K., uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
W uzasadnieniu tej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że zaskarżoną decyzją organ I instancji orzekł o zameldowaniu na pobyt czasowy do dnia [...] września 2006 r. małoletnich dzieci skarżącego - M. i N. oraz o odmowie zameldowania córki - K. K., uzasadniając to faktem zamieszkiwania M. i N. z ojcem pod wskazanym adresem, natomiast w przypadku córki K. poczynione ustalenia nakazywały - w ocenie organu odwoławczego - odmówić zameldowania.
Zdaniem organu odwoławczego, analiza materiału dowodowego zgromadzonego przez organ I instancji wykazała, iż przeprowadzone postępowanie zawiera uchybienia, które powodują, że to postępowanie kwalifikuje się do ponownego rozpatrzenia. Mianowicie organ prowadzący postępowanie nie zastosował się w należyty sposób do zasady wynikającej z przepisu art. 10 K.p.a., nakazującej zapewnić stronie czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić stronom wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów. W tym przypadku organ I instancji nie dopełnił obowiązku i nie doprowadził do zapoznania się z materiałem dowodowym przez stronę. Zdaniem organu odwoławczego, organ I instancji powinien ponownie rozpatrując sprawę zadbać aby strona w sposób zgodny z przepisami wzięła udział w postępowaniu. Ponadto organ ten powinien w sposób niebudzący wątpliwości ustalić faktyczne miejsce pobytu dzieci.
Skargę na powyższą decyzję złożył L. K., domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji oraz wszystkich poprzedzających ją decyzji, łącznie z decyzją o wymeldowaniu jego małoletnich dzieci z miejsca pobytu stałego. W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł szereg zarzutów świadczących jego zdaniem o bezprawnym wymeldowaniu jego dzieci z pobytu stałego w lokalu położonym w B., przy ulicy K.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga jest bezzasadna.
Przede wszystkim należy podnieść, że w myśl przepisu art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi przez kontrolę działalności administracji publicznej. Zgodnie z § 2 powołanego przepisu kontrola ta jest sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeśli przepisy ustawy szczególnej nie stanowią inaczej.