Dnia 20 lipca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś Sędziowie NSA Tadeusz M. Geremek WSA Szymon Widłak (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2011 roku przy udziale sprawy ze skargi M. H. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 28 lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zajęcia towaru I. oddala skargę, II. przyznaje adwokatowi J. P. od Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu kwotę [...] ([...] i [...]/100 ) złotych, w tym [...] ([...] i [...]/100) złotych tytułem podatku od towarów i usług,
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 lutego 2011 r. na podstawie art. 233 § 1 pkt w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68 z 2004 r., poz. 622, ze zm.), art. 57 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE nr L 302/1 z dnia 19 października 1992, wydanie polskiej wersji językowej - Dz. Urz. UE PL z 2004 r., rozdział 02 t. 4), art. 27 ust. 3b), art. 29 ust. 2, 3, 4 oraz art. 43 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie EWG 339/93 (Dz. U. UE L nr 218 z 13 sierpnia 2008 r.), § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 lutego 2008 r. w sprawie działań podejmowanych w związku z zatrzymaniem wyrobów, co do których istnieją uzasadnione okoliczności wskazujące, że nie spełniają one zasadniczych lub innych wymagań (Dz. U. Nr 38 z 2008 r., poz. 215 ze zm.), Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu nr [...] z dnia 11 stycznia 2011 r.
Powyższe rozstrzygnięcie organu zapadło w następującym stanie faktycznym:
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2011 r. kwietnia 2009 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu Oddział Celny [...]) działając na podstawie art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, art. 30 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Z 2004. Nr 8, poz. 622 ze zm.), w związku z art. 2 rozporządzenia Rady EWG nr 339/93 z dnia 12 lutego 2008r. w sprawie działań podejmowanych w związku z zatrzymaniem wyrobów, co do których istnieją uzasadnione okoliczności wskazujące, że nie spełniają one zasadniczych lub innych wymagań (Dz. U. Nr 38, poz. 215), zajął wprowadzony na obszar Polski z Chińskiej Republiki Ludowej towar - Nawigację GPS, która została stwierdzona na skutek rewizji celnej przeprowadzonej w dniu 10 stycznia 2011 r., z uwagi na uzasadnione podejrzenie, że produktowi nie towarzyszy dokumentacja lub oznakowanie zgodne ze wspólnotowymi lub krajowymi przepisami bezpieczeństwa obowiązującymi w Polsce. Organ I Instancji wskazał w uzasadnieniu, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 lutego 2008 r. zwrócił się do Urzędu Komunikacji Elektronicznej w Poznaniu o wydanie opinii co do przedmiotowej nawigacji, która została zgłoszona do procedury dopuszczenia do obrotu.
Od powyższego postanowienia pismem z dnia 17 stycznia 2011r. M. H. złożył odwołanie. Wyrażono w nim pogląd, że art. 2 rozporządzenia Rady EWG nr 339/93 z dnia 12 lutego 2008 r. w sprawie działań podejmowanych w związku z zatrzymaniem wyrobów, co do których istnieją uzasadnione okoliczności wskazujące, że nie spełniają one zasadniczych lub innych wymagań, stanowiący podstawę wydania zaskarżonego postanowienia, nie może mieć zastosowania, gdyż zajęty towar nie jest przeznaczony do swobodnego obrotu na terenie WE, lecz w krajach poza UE, takich jak Białoruś, Ukraina, Turcja. Podniesiono nadto, że przedmiotowa nawigacja jest pozbawiona charakteru handlowego i powinna być zaliczona jako miano osobiste o niewielkim znaczeniu. Odwołujący się zwrócił uwagę nadto na niewłaściwe zachowanie celnika zajmującego przedmiot. W ocenie strony pomiędzy dotarciem przesyłki do Oddziału Celnego MTP w Poznaniu a postanowieniem o jej zajęciu minęło zbyt dużo czasu i że wbrew twierdzeniom wskazanym w uzasadnieniu postanowienia rewizja przesyłki została przeprowadzona w dniu 7 stycznia 2011 r., a nie w dniu 10 stycznia 2011 r.