Dnia 5 lutego 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś Sędziowie NSA Tadeusz M. Geremek WSA Małgorzata Górecka (spr.) Protokolant: st.sekr.sąd. Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2014 roku przy udziale sprawy ze skargi D N na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P z dnia ... 2012r. nr ... w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego poprzez umieszczenie reklamy bez zezwolenia I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P z dnia ... 2012 roku nr ... , II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P na rzecz skarżącego kwotę ... złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją z dnia ... 2012r. Zarząd Dróg Miejskich w P działając z upoważnienia Prezydenta Miasta P nałożył na D N karę pieniężną w kwocie ... zł za zajęcie pasa drogowego - ul. W w P poprzez umieszczenie reklamy bez zezwolenia zarządcy drogi. Jako podstawę prawną podał art.40 ust. 1, 12 i 13 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr19, poz. 115) i § 4 ust. 1 Uchwały Nr XLV/469/IV/2004 Rady Miasta Poznania z dnia 25 maja 2004r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg publicznych w granicach administracyjnych miasta Poznania (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z 2004r., Nr 101).
W uzasadnieniu powyższej decyzji organ podał, że w wyniku kontroli dokonanej w dniu 14.09.2011 r. stwierdzono zajęcie pasa drogowego ul. W w P, bez wymaganego zezwolenia. Reklama stanowiła własność I a jej wymiary ustalone odbiornikiem GPS marki Topcon posiadającym świadectwo instrumentu oraz dalekomierzem laserowym Hilti PD 32 posiadającym certyfikat kalibracji , wynosiły 12,00 m2. Wobec tego z urzędu wszczęto postępowanie administracyjne w sprawie zajęcia pasa drogowego przez reklamę, o czym zawiadomiono właściciela reklamy. Kolejne oględziny terenu miały miejsce w dniu 27.10.2011r., 20.01.2012 i 14.02.2012 r. Podczas oględzin stwierdzono dalsze istnienie reklamy. Przedstawiciel In przedstawił umowę na wynajęcie powierzchni reklamowej z firmą E. Z kolei przedstawiciel tej firmy wskazał na umowę dotyczącą wynajęcia powierzchni przedmiotowej reklamy firmie D N. D N poinformował organ, że zawierał powyższą umowę ale dotyczyła ona innej lokalizacji reklamy. Jego pracownik błędnie wykleił przedmiotową powierzchnię reklamą firmy D N. Z kolei W S wskazał pisemnie, że umowa z D N dotyczyła przedmiotowej powierzchni reklamowej. Organ I instancji stwierdził, że reklama była umieszczona bez pozwolenia zarządcy drogi a to skutkowało nałożeniem kary pieniężnej, której wysokość obliczono biorąc pod uwagę wymiary reklamy (12,00 m2), ilość dni zajęcia przez nią pasa drogowego (224 dni) przy uwzględnieniu obowiązujących stawek (1,00 zł za 1 dzień).
Od powyższej decyzji D N wniósł odwołanie, w którym zarzucono naruszenie :
- art. 7, 8, 10, 28, 77, 80 kpa poprzez obciążenie go karą pieniężną, chociaż nie był właścicielem spornej reklamy, wymierzenie kary za okres, kiedy nie był stroną postępowania ( od 14.09.2011 do 31.01.2012 r. ) oraz nieustalenie dokładnego przebiegu pasu drogowego
- art. 34 i art. 40 ust. 12 ustawy o drogach publicznych przez wymierzenie kary za reklamę posadowioną poza pasem drogowym.
Zdaniem strony jej umowa zawarta z W S dotyczyć miała innej lokalizacji reklamy przy tej samej ulicy. Wyklejenie spornego nośnika reklamowego nastąpiło omyłkowo. D N nie może być wobec tego uznany za właściciela reklamy. W ocenie strony jest nim F M. Zarzucił on ponadto wykonanie nierzetelnych pomiarów reklamy przez pracowników organu. Organ był zobowiązany do przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego w zakresie tego, czy reklama była posadowiona w obrębie pasa drogowego.