Dnia 29 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska Sędziowie WSA Beata Sokołowska (spr.) WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st. sekr. sąd. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 roku przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu delegowanego do Prokuratury Apelacyjnej w Poznaniu sprawy ze skargi Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia ... r. nr w przedmiocie odmowy wypłacenia odsetek od kwot zwracanych należności celnych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 22 marca 2011r. w punkcie 2, II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej kwotę 757,- (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją z dnia 22 marca 2011 r. Dyrektor Izby Celnej działając na podstawie art. 207 Ordynacji podatkowej i art. 85 § 1, art. 246 § 2 i § 4, art. 250 § 1, § 2 i § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny ( t. j. : Dz. U. Nr 75 z 2001 r., poz. 802 ze zm. ) w zw. z pkt. 14 załącznika IV Traktatu Akcesyjnego, podpisanego w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003 r. ( Dz. U. Nr 90 z 2004 r., poz. 864 ) i art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo celne ( Dz. U. Nr 68 z 2004 r., poz. 623 ) zwrócił sp. z o. o. należność celną w kwocie ... PLN uiszczoną w związku z objęciem procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych towarów o nazwie "Baza gumowa do produkcji gumy do żucia" i kodzie PCN 3824 90 99 0 ( zgodnie z decyzją nr .... z dnia 24 sierpnia 2010 r. ) w oparciu o zgłoszenie celne SAD nr ... z dnia 18 kwietnia 2002 r., poz. 1 - punkt 1) decyzji oraz odmówił wypłacenia odsetek od kwoty zwracanej należności celnej - punkt 2).
W uzasadnieniu decyzji organ ten wskazał, iż pismem z dnia 14 grudnia 2004 r. spółka wniosła o zwrot należności celnych wynikających ze zgłoszeń celnych z roku 2002, uzasadniając to użyciem w nich nieprawidłowej klasyfikacji taryfowej i zastosowaniem wobec tego niewłaściwej stawki celnej. W ocenie strony użyty w zgłoszeniach kod 2106 90 92 0 dotyczył przetworów spożywczych nie sklasyfikowanych gdzie indziej, natomiast zgodnie z uwagą 1 b do działu 38 Taryfy celnej mieszaniny chemikaliów z produktami spożywczymi przeważnie klasyfikuje się do pozycji 2106, jednak są wyjątki od tej zasady. Żaden składnik bazy gumowej nie ma zastosowania jako substancja odżywcza, a sama baza pełni jedynie funkcję spoiwa gumy do żucia i nie podlega strawieniu. Organ celny dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłego w zakresie składu surowcowego i przeznaczenia poszczególnych składników produktu, otrzymał też wyjaśnienia Ministra Finansów wskazujące na brak podstaw do kwestionowania przynależności spornej gumy do pozycji 3824.
Organ I instancji uznał decyzją z dnia 24 sierpnia 2010 r. za nieprawidłowe powyższe zgłoszenie celne z 18 kwietnia 2002 r. w części dotyczącej klasyfikacji taryfowej gumy do żucia oraz określenia kwoty długu celnego, uznając konieczność zastosowania kodu 3842 90 99 0 i zerowej stawki celnej.
Spółka wniosła o zwrot należności celnych wraz z odsetkami od nienależnie pobranego cła powołując się na wpisanie towaru do pozycji 2106 90 92 0 na skutek błędu organów celnych. Podniosła, że w dniach od 7 czerwca do 31 sierpnia 2000 r. funkcjonariusze Inspekcji Celnej przeprowadzili u strony kontrolę legalności pochodzenia towarów dopuszczonych do obrotu w latach 1998 - 2000. W ustaleniach pokontrolnych z dnia 5 września 2000 r. zakwestionowano prawidłowość klasyfikowania przez spółkę spornego towaru do kodu PCN 3824 90 99 0. Na tej podstawie organ celny wydawał decyzje uznające poszczególne zgłoszenia celne za nieprawidłowe w zakresie klasyfikacji taryfowej, stawki celnej i kwoty długu celnego. O nieprawidłowości klasyfikowania towaru do pozycji 2106 90 92 0 ze stawką 20 % organy celne rozstrzygnęły dopiero w 2010 r. Strona podkreśliła, iż nie może ponosić ujemnych konsekwencji działania w zaufaniu do organów administracji publicznej.