W tej sytuacji wskazać należy, że nie ustalenie przez organy podatkowe czy w niniejszej sprawie zaistniały przyczyny uniemożliwiające stronie złożenie wniosku w terminie z uwagi na "nieprzewidziane okoliczności", skutkuje niemożliwością skontrolowania przez Sąd legalności wydanej decyzji. Podkreślić przy tym należy, że obowiązkiem sądu administracyjnego jest kontrola postępowania administracyjnego, a nie dokonywanie za organ ustaleń i wykonywanie za organ jego podstawowych obowiązków.
Zaskarżona decyzja została zatem wydana z istotnym naruszeniem przepisów postępowania i podlega uchyleniu.
Ponownie rozpoznając sprawę organy administracji ocenią zatem całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zgodnie z zasadami postępowania podatkowego, w szczególności art. 120, 121, 122, 187 i 191 O.p., mając na uwadze dokonaną przez Sąd wykładnię art. 246 § 4, 5, 6 Kodeksu celnego.
W tej sytuacji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu orzekł jak w sentencji w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a., art. 190 p.p.s.a. oraz art. 152 p.p.s.a.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a., zgodnie z którym w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Mając powyższe na względzie Sąd zasądził zwrot wpisu od skarg, opłat od pełnomocnictwa oraz wynagrodzenie pełnomocnika.