Zdaniem organu przesłanką uzasadniającą zwrot należności celnych jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] roku uchylająca decyzję organu celnego pierwszej instancji i uznająca zgłoszenia celne za prawidłowe. Powiadomienie o niedoborze należności celnych nastąpiło w dniu jej odebrania tj. [..]. roku. W tych okolicznościach 3-letni termin określony w art. 246 §4 Kodeksu celnego na złożenie wniosku upłynął z dniem [...] roku. Wniosek o zwrot cła został złożony w dniu [...] roku. Niedochowanie terminu wyznaczonego przez ustawodawcę spowodowało, że wniosek o zwrot cła, nawet pomimo stwierdzenia że pobrana kwota nie była prawnie należna, nie mógł być pozytywnie rozpatrzony.
Długotrwałe prowadzenie postępowania dotyczącego merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy nie zamykało stronie możliwości złożenia wniosku we właściwym terminie. W opinii organu braku działania wnioskodawcy nie można usprawiedliwiać nieprzewidzianymi okolicznościami, czy działaniem siły wyższej. W związku z powyższym nie ma podstaw prawnych do pozytywnego rozpatrzenia wniosku o zwrot należności celnych.
Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie wnosząc o uchylenie decyzji odmawiającej zwrotu należności celnych i wydanie decyzji zgodnej z wnioskiem Spółki.
Decyzją z dnia [[..] roku Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję odmawiającą zwrotu należności celnych, podtrzymując ustalenia faktyczne i argumentację prawną wyrażoną w decyzji z dnia [...] roku.
W ocenie organu z materiału dowodowego wynika, iż powiadomienie dłużnika o wysokości należności wynikających z długu celnego, zgodnie z dyspozycją art. 230 §1 Kodeksu celnego, nastąpiło wraz z doręczeniem decyzji I instancji o uznaniu zgłoszeń celnych za nieprawidłowe i określeniu kwoty długu celnego. Przy czym z przepisów art. 246 §2, §4, §5 i §6 Kodeksu celnego wynika w sposób jednoznaczny, iż doręczenie decyzji organu I instancji z dnia [...] roku powiązane było z przyjęciem do wiadomości informacji o zarejestrowaniu kwoty wynikającej z długu celnego.
Zestawiając to z treścią art. 246 §4, który stanowi, iż termin zwrotu liczony jest od dnia powiadomienia dłużnika o tych należnościach, w niniejszej sprawie termin 3 lat rozpoczął swój bieg w dacie odbioru decyzji I instancji, tj. [...] roku. Powyższe okoliczności wskazują, iż 3-letni termin upłynął przed złożeniem wniosku o zwrot należności celnych.
Jakkolwiek w niniejszej sprawie zachodzą okoliczności wynikające z przepisu art. 230 §5 pkt 1 i 3 oraz §6 pkt 1 i 3 Kodeksu celnego, to nie można jednak przyjąć, że trzyletni termin rozpoczął swój bieg z dniem doręczenia decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] roku, w której Dyrektor Izby Celnej uchylił decyzję organu I instancji w całości i umorzył postępowanie w sprawie, a także uznał złożone przez Spółkę zgłoszenie celne są prawidłowe.
Przepis art. 230 Kodeksu celnego nie dotyczy określenia terminu do złożenia wniosku o zwrot cła, lecz terminów w których możliwe jest powiadomienie strony o zarejestrowaniu kwoty wynikającej z długu celnego. Powiadomienie to następowało wyłącznie w drodze czynności związanych z wydawaniem decyzji w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, a więc przez organ I instancji, a nie przez organ odwoławczy, który nigdy nie dokonywał powtórnej rejestracji kwoty wynikającej z długu celnego. Przeszkodą do uwzględnienia żądania strony jest brzmienie przepisu § 4 art. 246 Kodeksu celnego, albowiem należności celne są zwracane lub umarzane na wniosek dłużnika złożony przed upływem 3 lat, licząc od dnia jego powiadomienia o tych należnościach. Kluczowe zatem dla rozstrzygnięcia sprawy jest sformułowanie "o tych należnościach", co można interpretować tylko jako powiadomienie o należnościach celnych wymierzonych decyzją I instancyjną z dnia [...] roku.