Dnia 20 września 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka Sędziowie NSA Tadeusz M. Geremek (spr.) WSA Marzenna Kosewska Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Skrocka - Nerka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2013 roku przy udziale sprawy ze skargi W na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu należności celnych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki kwotę 12.487,- (dwanaście tysięcy czterysta osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją z dnia [...] roku, która została zmieniona decyzją z dnia [...] r., Dyrektor Urzędu Celnego uznał zgłoszenia celne złożone przez W za nieprawidłowe w części dotyczącej klasyfikacji towarowej i stawki celnej. W konsekwencji określił kwotę długu celnego towarów zaimportowanych na podstawie 133 zgłoszeń celnych na łączną kwotę 4.045.094zł.
Decyzja, w której treści zawarto informację o zarejestrowaniu kwoty długu celnego oraz wezwanie do jej zapłaty wraz z odsetkami (1.553.130,26 zł), została doręczona adresatowi w dniu 2 stycznia 2001 roku. Decyzja o zmianie decyzji z dnia [...]roku, została doręczona w dniu 15 marca 2001 roku.
Pismem z dnia 16 stycznia 2001 roku Strona złożyła odwołanie wnosząc o uchylenie powyższej decyzji w całości wskazując, że klasyfikacja zaimportowanych towaru była prawidłowa.
Decyzją z dnia [...] roku, Dyrektor Izby Celnej uchylił zaskarżoną decyzję w całości i uznał wszystkie zgłoszenia celne za prawidłowe w zakresie klasyfikacji towarowej, stawki celnej oraz określenia kwoty długu celnego.
W., reprezentowana przez radcę prawnego, pismem z dnia [...] roku wystąpiła o wydanie decyzji o zwrocie należności celnych przywozowych wraz z odsetkami.
Dyrektor Izby Celnej, decyzją z dnia [...] roku, na podstawie art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 z późniejszymi zmianami) w związku z art. 246 oraz art. 262 ustawy z dnia 09 stycznia 1997 r. Kodeks celny (tekst jednolity: Dz. U. Nr 75 z 2001 r., poz. 802 ze zm.), art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 623 ze zm.) odmówił zwrotu należności celnych.
W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że w niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy obowiązujące w dniu przyjęcia przedmiotowego zgłoszenia celnego, co wynika z art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne, który stanowi iż "Przepisy dotychczasowe stosuje się do spraw dotyczących długu celnego, jeżeli dług celny powstał przed dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej". W tym zakresie zgodnie z art. 262 Kodeksu celnego, do postępowań w sprawach celnych stosuje się przepisy działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego. Postępowanie przed organami celnymi jest poddane przepisom procedury administracyjnej zawartej w Ordynacji podatkowej, a kończy się ono rozstrzygnięciami znajdującymi podstawę materialnoprawną w przepisach ustawy - Kodeks celny. Warunki i zasady dokonywania zwrotu cła określone zostały w Dziale V Tytuł VII Kodeksu celnego. Z postanowień tych wynika, iż zwrot cła może nastąpić w wyniku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 246, art. 247, art. 248 lub innych wypadkach określonych przez Radę Ministrów na podstawie delegacji zawartej w art. 252 § 1 Kodeksu celnego.
Z przepisu art. 246 Kodeksu celnego wynika, iż podstawą zwrotu należności celnych jest spełnienie łączne warunków określonych w §2 i §4, zgodnie z którymi należności celne są zwracane, jeżeli w "chwili ich uiszczenia kwota tych należności nie była prawnie należna (z czym mamy do czynienie w niniejszym postępowaniu) i dłużnik złoży wniosek o ich zwrot przed upływem 3 lat licząc od dnia powiadomienia o tych należnościach. Przedłużenie tego terminu może nastąpić tylko w wyjątkowych okolicznościach i to w przypadku gdy dłużnik udowodni, że niezłożenie wniosku we wskazanym terminie było spowodowane nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej (art. 246 §6 Kodeksu celnego).