Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Sylwester Golec, Protokolant Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2009 r. sprawy ze skargi T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w M. na interpretację indywidualną Burmistrza Miasta i Gminy B. z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) określa, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Burmistrza Miasta i Gminy B. na rzecz T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w M. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarżąca - "T." Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w M., złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej w W. wniosek z 19 listopada 2007 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Przedstawiła następujący stan faktyczny: od Syndyka [...] w B. w upadłości ([...]) Skarżąca z wolnej ręki nabyła nieruchomość w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własność posadowionego na niej budynku. W umowie sprzedaży Skarżąca oświadczyła, że zapoznała się ze stanem faktycznym i prawnym nieruchomości przyjmując go bez zastrzeżeń, a także z konsekwencjami wynikającymi z art. 120 § 3 "starego" Prawa upadłościowego. Syndyk oświadczył, że zobowiązanie upadłego z tytułu podatku od nieruchomości za lata 1999-2003 (do ogłoszenia upadłości) wynosiło 763.980,35 zł (należność główna i odsetki). W dniu 9 października 2007 r. Skarżąca otrzymała z Urzędu Miasta i Gminy B. wezwanie do zapłaty ww. kwoty pod rygorem wszczęcia postępowania egzekucyjnego.
Skarżąca zadała trzy pytania: 1) jak przedstawia się sytuacja prawna przedawnienia roszczeń powstałych co do zobowiązań w podatku od nieruchomości za lata 1999-2001; 2) jaki jest zakres odpowiedzialności w zakresie podatku od nieruchomości w kontekście art. 112 § 4 Ordynacji podatkowej w odniesieniu do odsetek za zwłokę od należności podatkowych; 3) jaka jest podstawa prawna odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej w kontekście obowiązku wydania w tym przedmiocie decyzji organu podatkowego.
W ocenie Skarżącej, w świetle art. 20 § 2 i art. 21 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw. (Dz.U. Nr 169, poz. 1387 z późn. zm.), dalej: "nowela wrześniowa", możliwe jest stosowanie przepisów łagodniejszych niż wprowadzony tą ustawą art. 70 § 3 Ordynacji podatkowej. Zobowiązania za lata 1999-2001 przedawniły się (ad. 1).
Zdaniem Skarżącej, zgodnie z art. 112 § 4 pkt 2 w związku z § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej zakres odpowiedzialności nabywcy nie obejmuje odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych (ad. 2).
Skarżąca wskazała, że jest osobą trzecią, a na podstawie art. 108 Ordynacji podatkowej o odpowiedzialności osoby trzeciej organ podatkowy orzeka w drodze decyzji (ad. 3).
Dyrektor Izby Skarbowej przekazał wniosek organowi właściwemu w sprawach podatku od nieruchomości, tj. Burmistrzowi Miasta i Gminy B.
W interpretacji indywidualnej z [...] lutego 2008 r. Burmistrz Miasta i Gminy B. stwierdził, że stanowisko Skarżącej ujęte w pkt 1) wniosku jest nieprawidłowe, ujęte w pkt. 2) pozostaje poza jego właściwością rzeczową, a ujęte w pkt 3) jest częściowo prawidłowe.
Odnosząc się do pytania pierwszego Organ wskazał, że do odpowiedzialności za zadłużenie nieruchomości z tytułu podatku od nieruchomości stosuje się - jako przepis szczególny - art. 120 § 3 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. z 1991 r. Nr 115, poz. 512 z późn. zm.), zgodnie z którym przepisy Ordynacji podatkowej mają zastosowanie co do procedur postępowania przy regulowaniu zadłużenia. Nie ma zatem uzasadnienia stosowanie art. 20 § 2 oraz art. 21 noweli wrześniowej. Przepisy te dotyczą odpowiedzialności osób trzecich na zasadach ogólnych, innych jednak niż nabywanie nieruchomości od przedsiębiorstwa w stanie upadłości na zasadach art. 120 § 3 Prawa upadłościowego. Zastosowanie ma bowiem art. 70 § 3 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym ogłoszenie upadłości przerywa bieg przedawnienia. Skoro zaś ogłoszenie upadłości [...] nastąpiło 6 czerwca 2003 r. (postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy sygn. akt XVII U 220/03), a okres przedawnienia wynosi 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej), to należności podatkowe za lata 1999-2001 nie uległy przedawnieniu.