Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant sekretarz sądowy Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi P. K. na uchwałę Rady Miejskiej w R. z dnia 11 marca 2019 r. nr 67/V/2019 w przedmiocie ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę
Rada Miasta Gminy R. w dniu 11 marca 2019 r. podjęła uchwałę nr 67/V/2019 w sprawie ustalenia ryczałtowej stawki za gospodarowanie odpadami komunalnymi za rok od domku letniskowego lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.
Zgodnie z § 1 ust. 2 przedmiotowej uchwały, średnią roczną ilość odpadów powstających na nieruchomościach, o których mowa w ust. 1 ustala się na 8 pojemników o pojemności 120 litrów.
Pismem z 3 lipca 2019 r. A. B., P. K., J. L., E. S., R. W. oraz J. W. reprezentowani przez pełnomocnika, wnieśli skargę na uchwałę Rady Miejskiej w R. nr 67/V/2019 z dnia 11 marca 2019 r. w sprawie ustalenia ryczałtowej stawki za gospodarowanie odpadami komunalnymi za rok od domku letniskowego lub innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.
Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości, względnie o uznanie uchwały w całości za niezgodną z prawem i zasądzenie na rzecz każdego ze Skarżących kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz zwrotu kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa na rzecz każdego ze skarżących w wysokości po 17 zł.
Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie art. 2 w zw. z art. 163 Konstytucji RP oraz art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm., dalej: u.s.g) oraz art. 6j ust. 3b, ust. 3c i art. 6k ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2018 r. poz. 1454 ze zm., dalej: u.c.p.g.) poprzez zaniechanie dokonania przez organ rzetelnej i wnikliwej kalkulacji wysokości stawki opłaty za pojemnik odpadów pozwalającej na prawidłowe ustalenie rocznej opłaty ryczałtowej za gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę od domku letniskowego lub od innej nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno- wypoczynkowe.
W uzasadnieniu skargi Skarżący wskazali, że uzasadnienie projektu zaskarżonej uchwały nie wskazuje z jakich przyczyn i w jakim stopniu do podwyżki przyczyniły się działki letniskowe, nie podano żadnych danych dotyczących takich działek; ani ogólnej liczny takich nieruchomości, ani ogólnej liczby odpadów zebranych w poprzednim roku z takich nieruchomości.
W ocenie Skarżących, aby ustalić opłatę ryczałtową za pojemnik odpadów, musi być przedstawiona szczegółowa kalkulacja dla wysokości tej opłaty. Skarżący podnieśli, że w kalkulacji tej organy Gminy R. nie przedstawiły ani w treści uchwały, ani w uzasadnieniu projektu uchwały, ani w piśmie zarządu gminy.
Skarżący zarzucili również, że nie wskazano podstawy faktycznej, na której przyjęto, iż położona w gminie Radzymin działka letniskowa generuje średnio w roku 960 litrów odpadów komunalnych.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w R. wniosła o jej oddalenie.
Pismem z 13 sierpnia 2019 r. pełnomocnik poinformował, że opłata od skargi została uiszczona jedynie przez P. K., natomiast pozostałe osoby wskazane jako skarżący, są na podstawie art. 33 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) uczestnikami postępowania, albowiem wynik sprawy dotyczy ich interesu prawnego. Z ostrożności procesowej pełnomocnik złożył wniosek o przystąpieniu do postępowania ww. osób na zasadzie art. 33 § 1 p.p.s.a.