W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w W. stwierdził, że ponieważ warunkiem skuteczności czynności procesowej strony jest zachowanie ustawowego terminu do jej dokonania, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania uznać należało za bezskuteczny.
W skardze na powyższe postanowienie Skarżący wniósł o jego uchylenie, zarzucając naruszenie art. 163 § 2 i art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu przedstawił przebieg postępowania podatkowego oraz podniósł, że decyzja z dnia [...] listopada 2007 r. nigdy nie została mu doręczona. Po wszczęciu postępowania egzekucyjnego, w dniu 17 grudnia 2007 r. uzyskał jedynie jej kserokopię. Brak doręczenia decyzji w sposób wskazany w przepisach ordynacji podatkowej powoduje, że nie może być ona wykonana i żadne terminy nie biegną. Skarżący powołując się na treść art. 148-150 Ordynacji podatkowej oraz orzecznictwo sądów administracyjnych wskazał, że przepis art. 150 Ordynacji podatkowej przewiduje fikcję prawną doręczenia, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 i art. 149. Przepis ten ma na celu zapobiec tamowaniu postępowania podatkowego. Tryb pozostawienia pisma i dwukrotne jego awizowanie
Sygn. akt III SA/Wa 871/08 ma gwarantować stronie faktyczną możliwość odbioru pisma. Powyższych zasad nie zastosowano w jego sprawie. Ponadto podkreślił, że w okresie rzekomego doręczenia decyzji był nieobecny w miejscu zamieszkania, miał orzeczoną niezdolność do pracy i przebywał na leczeniu w szpitalu uzdrowiskowym, co zostało udokumentowane.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w W. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonym postanowieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 184 Konstytucji RP w związku z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej "ppsa") kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ppsa, sprawowana jest o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c ppsa), a także, gdy decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 ppsa). Ocena ta jest dokonywana według stanu prawnego i na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu. Zgodnie z art. 134 ppsa, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem skargi było postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2008 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...]. Organ podatkowy stanął na stanowisku, że decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. została doręczona stronie prawidłowo w dniu 27 listopada 2007 r., w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej. Wniesienie odwołania w dniu 31 grudnia 2007 r. nastąpiło zatem z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. W związku natomiast z tym, że Skarżący wskazał, iż o decyzji tej powziął wiadomość w dniu 17 grudnia 2007 r., w tej dacie ustała przyczyna uchybienia