Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Kremis (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Asesor WSA Anetta Chołuj Protokolant Halina Rosłan po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 14 września 2006 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej Z. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umarzania, odraczania i rozkładania na raty należności pieniężnych Gminy Miejskiej Z. oraz jej jednostek organizacyjnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa oraz wskazania organów do tego uprawnionych I. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie; II. zasądza od Wojewody D. na rzecz strony skarżącej 240 (dwieście czterdzieści) zł kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że rozstrzygnięcie wymienione w punkcie I nie podlega wykonaniu.
Przedmiotem skargi jest wymienione we wstępie rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D., w którym organ ten - powołując się na art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie "u.s.g.") - stwierdził nieważność § 2 ust. 3 i 4 oraz § 5 pkt 1 uchwały Rady Miejskiej w Z. z dnia 30 marca 2006 r. (Nr [...]) w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania i rozkładania na raty należności pieniężnych Gminy Miejskiej Z. oraz jej jednostek organizacyjnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, oraz wskazania organów do tego uprawnionych.
Według organu nadzoru, wskazane w rozstrzygnięciu przepisy kwestionowanej uchwały naruszają w sposób istotny art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2140 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie "u.f.p.") w związku z art. 7 i art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483).
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego wywiedziono, że Rada Miejska w Z. podjęła wspomnianą uchwałę na podstawie art. 43 ust. 2 u.f.p., według którego organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa szczegółowe zasady i tryb udzielania ulg, o których mowa w art. 43 ust. 1 u.f.p., oraz wskazuje organ lub osobę do tego uprawnioną. Stosownie zaś do postanowień art. 43 ust. 1 u.f.p., w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem dłużnika lub interesem publicznym należności pieniężne, do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, przypadające jednostce samorządu terytorialnego lub jej jednostkom organizacyjnym mogą być umarzane, a ich spłata odraczana lub rozkładana na raty, na zasadach określonych przez organ stanowiący.
Kwestionując legalność § 2 ust. 3 uchwały ["Decyzja (porozumienie) o umorzeniu należności musi być poprzedzona postępowaniem wyjaśniającym, które wykaże przynajmniej jedną z przesłanek wymienionych w ust. 1"] i wskazując na konieczność ścisłej wykładni norm kompetencyjnych, Wojewoda D. stwierdził, że na podstawie art. 43 ust. 2 u.f.p. Rada Miejska w Z. nie mogła stworzyć postępowania konkurencyjnego względem przewidzianego w k.p.a., ani też modyfikować tego postępowania. Według organu nadzoru, postanowienie § 2 ust. 3 uchwały o poprzedzeniu decyzji (porozumienia) w sprawie umorzenia należności postępowaniem wyjaśniającym pozostaje w sprzeczności z art. 89 § 1 i 2 k.p.a., gdyż to Kodeks postępowania administracyjnego określa przypadki, w których przeprowadzenie rozprawy jest konieczne. Akt niższego rzędu, jakim jest akt prawa miejscowego, nie może bez wyraźnego upoważnienia modyfikować rozwiązań przyjętych w ustawie. Takie działanie kwalifikuje się bowiem jako istotne naruszenie prawa.
Podobnie - w ocenie Wojewody D. - ma się rzecz z elementami decyzji administracyjnej, które wyszczególnia art. 107 § 1 k.p.a., nie zaś akt prawa miejscowego. Dlatego też przesądzenie przez Radę Miejską w § 2 ust. 4 zdanie pierwsze uchwały ["Jeżeli umorzenie dotyczy części należności, w decyzji umorzeniowej (porozumieniu) oznacza się termin zapłaty pozostałej części należności"] o tym, jakie składniki powinna zawierać decyzja administracyjna, jest także nieuprawnione.