Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym; Przewodniczący: Sędzia NSA - Krystyna Anna Stec Sędziowie: Sędzia WSA - Jerzy Strzebińczyk Asesor WSA - Anetta Chołuj (sprawozdawca) Protokolant: apl. prok. - Piotr Raczak po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Miejskiej w L. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zasad wnoszenia, cofania i zbywania udziałów i akcji spółek kapitałowych przez Prezydenta Miasta L. I stwierdza nieważność § 1 pkt 2 zaskarżonej uchwały; II określa, że zaskarżony paragraf nie może być wykonany.
Przedmiotem skargi jest § 1 pkt 2 uchwały Rady Miejskiej w L. z dnia [...] r. nr [...] zmieniającej uchwałę w sprawie określenia zasad wnoszenia, cofania i zbywania udziałów i akcji spółek kapitałowych przez Prezydenta Miasta L. Wojewoda jako organ nadzoru zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego § 1 pkt 2 ww uchwały zarzucając organowi stanowiącemu gminy przy jej wydawaniu naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. g, art. 40 ust. 1 oraz art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym
Wojewoda wskazał, iż w zaskarżonym § 1 pkt 2 uchwały Rada postanowiła " w § 3 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu zbycie w trybie przewidzianym w ust. 4 następuje na podstawie regulaminu ustalonego przez Prezydenta Miasta L. i zaopiniowanego przez właściwą merytorycznie komisję Rady Miejskiej w L".
Zdaniem Wojewody norma nakładająca na Prezydenta Miasta obowiązek ustalenia regulaminu może być w kontekście uchwały pierwotnej rozumiana dwojako, po pierwsze że Rada deleguje kompetencje do ustanowienia zasad zbycia udziałów na Prezydenta, po drugie że Rada określiła zasady zbycia, natomiast upoważnienie odnosi do wydania regulaminu określającego tryb przetargów. Jednak oba te przypadki naruszają prawo.
Wojewoda powołując się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazał, iż uchwała podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. g ustawy o samorządzie gminnym jest przepisem prawa miejscowego. Powołał się na Konstytucję Rzeczypospolitej, zgodnie z którą akty prawa miejscowego podejmowane są przez właściwe organy na podstawie wyraźnego upoważnienia. Przepisy ustawy o samorządzie gminnym w tym art. 41 ust. 1 nie przewidują możliwości dokonania delegacji przez radę do stanowienia aktów prawa miejscowego na organ wykonawczy. Nie przewiduje takiej możliwości żadna inna ustawa. Zatem skoro brak jest ustawowej delegacji to rada nie ma prawa tego czynić.
Dodatkowo zwrócił uwagę na brzmienie art. 18 ust. 2, gdzie ustawodawca używa zwrotu "Do wyłącznej kompetencji ..." co oznacza że wyłącznych kompetencji rada nie może delegować.
Organ nadzorczy dodał, iż Rada nie ma także prawa nakładać na organ wykonawczy obowiązku ustalenia regulaminu przetargów. Powołał art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym zgodnie z którym gospodarowanie mieniem komunalnym jest wyłączną kompetencją Prezydenta, z wyjątkami przewidzianymi w art. 40 i 18 ustawy o samorządzie gminnym.
Zdaniem Wojewody na mocy tego przepisu uprawnieniem Prezydenta jest opracowanie i ustalenie regulaminu przetargu i jest to sfera wykonawcza. Rada nie może zatem nakładać na Prezydenta obowiązku wydania regulaminu przetargu również regulaminu przetargów na zbycie akcji lub udziałów.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w L. wniosła o nieuwzględnienie i oddalenie skargi wojewody.
Skardze zarzuciła naruszenie przepisów ustawy o samorządzie gminnym tj:
1) art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. g poprzez uznanie, iż obowiązek zaopiniowania przez właściwą merytorycznie komisję Rady Miejskiej w L. regulaminu ustalanego przez Prezydenta Miasta stanowi zbyt daleką ingerencję w uprawnienia Prezydenta i jego kompetencje określone w art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, podczas gdy do wyłącznej kompetencji Rady należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych przekraczających zwykły zarząd i dotyczących zasad wnoszenia, cofania i zbywania udziałów i akcji.