Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia NSA Marek Gorski (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2008 r. sprawy ze skargi I. J. na bezczynność Szpitala Morskiego [...] w przedmiocie udostępnienia dokumentacji medycznej oddala skargę.
W dniu 23 czerwca 2004 r. I. J., nosząca wówczas nazwisko S. - C., złożyła skargę na bezczynność Szpitala Morskiego [...], który "nie spełnił wymogów Prokuratury Rejonowej w G. - nie nadesłał szczegółowej dokumentacji szpitalnej pomimo mojego dwukrotnego szczegółowego wezwania". Przedmiotowa dokumentacja dotyczyła pobytu jej męża I. C. na oddziale chorób wewnętrznych w/w szpitala od dnia 23 listopada 2001 r., który zakończył się śmiercią męża (udar niedokrwienny mózgu). W ocenie skarżącej Szpitala zaraził ją na ogromne straty moralne, materialne i doprowadził do poświadczenia nieprawdy przez dwa zespoły biegłych sądowych lekarzy, którzy pozbawieni pełnej dokumentacji szpitalne, wydali dwie błędne opinie sądowo - lekarskie. Opinie z kolei wprowadziły w błąd Prokuraturę Rejonową w G. i Prokuraturę Okręgową w G., które umorzyły śledztwo.
Skarżąca zarzuciła, że nie przekazanie pełnej dokumentacji medycznej jest sprzeczne z art. 10 Europejskiej Konwencji Bioetycznej, gwarantującej prawo do wszelkiej informacji pacjentowi lub jego następcy prawnemu.
W dalszej części skarżąca wymieniła w 19 punktach jakiej dokumentacji medycznej domaga się od Szpitala.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik SP ZOZ Szpitala Morskiego wniósł o oddalenie skargi twierdząc, że w procesie leczenie I. C. nie dopuszczono się błędu ani zaniedbania zarówno co do zastosowanych procedur medycznych jak i pielęgnacji. Potwierdzają to opinie biegłych powołanych w postępowaniu prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową w G. sygn. akt 3 DS.30/02. W uzupełnieniu odpowiedzi na skargę z dnia 18 sierpnia 2004 r. Szpital stwierdził, że zarzut bezczynności jest niezasadny, gdyż dokumentacja medyczna została skarżącej wydana. Szpital podał daty w których zostały złożone przez skarżącą wnioski o wydanie dokumentacji oraz daty wydania tej dokumentacji. Do pisma dołączono m.in. kopie wniosków i pokwitowań odbioru.
W kolejnych pismach procesowych skarżąca stwierdziła że kopie dokumentów dostarczonych przez Szpital nie stanowią dokumentacji medycznej w świetle rozporządzenia Ministra Zdrowia z dna 10 sierpnia 2002 r. w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej, sposobu jej prowadzenia oraz szczegółowych warunków jej udostępniania (Dz. U. Nr 88, poz. 966 ze zm.), a także udostępniona dokumentacja jest niepełna i nie zawiera w ogóle dokumentów wyszczególnionych w skardze do sądu administracyjnego. Jej zdaniem działanie Szpitala i błędna diagnoza doprowadziły do śmierci męża.
W piśmie procesowym z dnia 22 września 2005 r. skarżąca wniosła o zawieszenie postępowania do czasu uzyskania dowodów z akt Prokuratury Rejonowej w G. w sprawach z doniesienia skarżącej wobec poświadczenia nieprawdy przez pracowników Szpitala oraz o uwzględnienie i przeprowadzenie dowodu z wymienionych akt.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 28 września 2005 r. zawiesił postępowanie w sprawie.
Na wniosek skarżącej wznowiono postępowania sądowoadministracyjne w dniu 11 lipca 2007 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje: