Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędziowie: Sędzia NSA Marek Gorski Sędzia WSA Elżbieta Kowalik- Grzanka ( spr. ) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Hanna Tarnawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2010 r. sprawy ze skargi W. K. na bezczynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego [...] w sprawie umorzenia grzywny nałożonej w celu przymuszenia oddala skargę.
Decyzją z dnia 28 maja 2009 r. nr [...] po rozpatrzeniu wyników kontroli sanitarnej w sklepie mięsnym przy ul. [...] w Ł., prowadzonym przez W.K., Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny nakazał jej wycofać ze sprzedaży środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego (wędliny), co do których upłynął termin przydatności do spożycia. Ponadto w pkt 2 przedmiotowej decyzji strona została zobowiązana do przedstawienia dokumentów potwierdzających wycofanie tych wędlin na karmę dla zwierząt, z zaznaczeniem, że należy je usuwać lub utylizować tylko przez nadzorowane oraz wyznaczone zakłady.
Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności i termin przedstawienia potwierdzenia o wycofaniu wędlin - 8 czerwca 2009 r.
Następnie Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny postanowieniem z dnia 12 czerwca 2009 r., w oparciu o art. 20 § 1 pkt 4, art. 119 § 2 i art. 122 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nałożył na sklep mięsny w Ł., ul. [...] grzywnę w wysokości 2.000 zł. w celu przymuszenia do wykonania obowiązków o charakterze niepieniężnym, określonych w tytule wykonawczym z dnia 12 czerwca 2009 r. oraz opłatę tytułem kosztów egzekucyjnych w wysokości 40 zł.
W. K. wniosła zażalenie na w/w postanowienie podnosząc, że w trakcie kontroli pracownik inspekcji sanitarnej pozwolił przekazać wycofane wędliny na karmę dla psów (chociaż nie zamieścił notatki o tym w protokole kontroli). Ponadto nie podano jej adresu zakładów utylizujących przeterminowane wyroby mięsne. Zaznaczyła, że wędliny zostały zutylizowane z niewielkim opóźnieniem.
Po rozpatrzeniu zażalenia Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny postanowieniem z dnia 2 lipca 2009 r. utrzymał w mocy postanowienie organu niższej instancji.
Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W. K. na w/w postanowienie wskazując w uzasadnieniu, że obowiązki wynikające z decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 28 maja 2009 r. nie zostały przez adresata decyzji wykonane w terminie.
Zgodnie z decyzją zniszczenie wędlin miało bowiem nastąpić natychmiast w zakładzie nadzorowanym przez Inspekcję Weterynaryjną albo w zakładzie wyznaczonym do tego celu (pkt 1 decyzji), natomiast do dnia 8 czerwca 2009 r. skarżąca miała przedstawić dokumenty potwierdzające wycofanie ww. wędlin na karmę dla zwierząt (pkt 2 decyzji).
Jeśli nawet przyjąć, co jest wątpliwe, że doszło do wykonania obowiązku, to nastąpiło to po terminie określonym w decyzji nakazowej, i co ważne po wydaniu postanowienia organu pierwszej instancji o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia.
Zdaniem Sądu nie miały znaczenia w sprawie nałożenia grzywny w celu przymuszenia, zarzuty dotyczące przebiegu kontroli przed wydaniem decyzji nakazowej. Mogłyby być one rozpatrzone jedynie w przypadku zaskarżenia tej właśnie decyzji. Stąd należy uznać zarzuty naruszenia przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w tym zakresie za chybione.
Nie znalazły także uznania twierdzenia, że organ winien obowiązkowo wskazać przesłanki nałożenia przedmiotowej grzywny w określonej kwocie. Przepisy w/w ustawy nie określają takich przesłanek, a jedynie wyznaczają górne granice grzywny.