Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Protokolant St. sekr. sąd. Agnieszka Wita- Łyskawa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2019 r. sprawy ze skargi D. K. na przewlekłość postępowania administracyjnego Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą 1) stwierdza przewlekłość postępowania organu, 2) stwierdza, że przewlekłość ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3) umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania decyzji, 4) oddala wniosek w zakresie przyznania sumy pieniężnej, 5) zasądza od Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 11 kwietnia 2019 r. o sygn. akt II GSK 167/19 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 listopada 2018 r. sygn. akt IV SAB/Gl 170/18 w sprawie ze skargi D. K. na przewlekłość postępowania administracyjnego Dyrektora Śląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w Katowicach (dalej jako: NFZ) w przedmiocie rozpoznania wniosku o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych za granicą - w punkcie 1 w części stwierdzającej, że przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego, którego dopuścił się organ nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz w punkcie 2, 3 i 4.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że Skarżący, działający przez opiekuna prawnego w dniu [...] r. złożył wniosek do NFZ o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej będących świadczeniami gwarantowanymi, udzielanych na terytorium innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Następnie pismem z [...] r. zawodowy pełnomocnik skarżącego wniósł do Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania. W zażaleniu tym wystąpiono między innymi o stwierdzenie, że w sprawie doszło do przewlekłości postępowania oraz o wyznaczenie organowi pierwszej instancji dodatkowego terminu, w którym rozpoznany zostanie wniosek o zwrot kosztów świadczeń opieki zdrowotnej będących świadczeniami gwarantowanymi, udzielanych na terytorium innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W motywach podniesiono, że sprawa nawet gdyby wymagała przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, powinna zostać rozpoznana do dnia [...] r., co jednak nie nastąpiło.
W konsekwencji powyższego pismem z [...] r. wskazany powyżej pełnomocnik skarżącego wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na przewlekłe prowadzenie postępowania przez NFZ i zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego to jest art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, ze zm.; dalej jako: k.p.a.) oraz art. 42d ust. 15 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1938 ze zm.). Zażądał zobowiązania organu do wydania decyzji administracyjnej w terminie 14 dni od dnia rozpatrzenia przez sąd skargi oraz orzeczenia, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Ponadto domagał się przyznania od organu na rzecz skarżącego odpowiedniej sumy pieniężnej na podstawie art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. dalej: p.p.s.a.) w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a oraz o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania.
Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 13 listopada 2018 r., sygn. akt IV SAB/Gl 170/18 w pkt 1 stwierdził, że organ dopuścił się przewlekłości postępowania oraz, że przewlekłość ta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, w pkt 2 odmówił przyznania kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., w pkt 3 umorzył postępowanie w pozostałym zakresie oraz w pkt 4 odmówił zasądzenia kosztów postępowania.