Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie wydania zezwolenia na pracę dla cudzoziemca
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków Sędzia WSA Marzanna Sałuda po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w C. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie wydania zezwolenia na pracę dla cudzoziemca 1) stwierdza bezczynność organu, 2) stwierdza, że bezczynność ta nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3) umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania decyzji, 4) oddala wniosek w pozostałym zakresie, 5) zasądza od Wojewody Śląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 580 zł (słownie: pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6337 Zatrudnianie cudzoziemców
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Cudzoziemcy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z dnia [...] r. "A" Sp. z o.o. w C. (dalej także jako: Skarżąca, Spółka) wniosła na podstawie art. 50 § 1 oraz art. 54 § 1 w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. dalej: p.p.s.a.) - za pośrednictwem Wojewody Śląskiego - skargę na bezczynność tego organu w załatwieniu 10 wniosków o wydanie zezwolenia typ A na pracę cudzoziemca na terytorium RP dotyczące osób wymienionych w podanej w skardze tabeli.

Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, a to:

1. art. 8 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administra-cyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, ze zm.; dalej jako: k.p.a.) poprzez niewydanie przez organ odpowiednich aktów administracyjnych w terminach wskazanych w przepisach prawa, a w konsekwencji prowadzenie postępowania w sposób niebudzący zaufania jego uczestników do władzy publicznej;

2. art. 12 § 1 i § 2 k.p.a. w zw. z art. 35 § 1, § 2 i § 3 k.p.a. w zw. z art. 36 § 1 k.p.a. - poprzez rażące naruszenie terminów wskazanych w przepisach prawa, a także brak podjęcia przez organ jakichkolwiek czynności w celu poinformowania strony skarżącej o czynnościach oraz braku poinformowania o konieczności przedłużenia trwania postępowania;

3. art. 9 k.p.a. oraz art. 10 k.p.a. poprzez brak poinformowania skarżącej o niezałatwieniu sprawy w wyznaczonym terminie i przyczynach zwłoki, co uniemożliwiło skarżącej również wzięcie aktywnego udziału w postępowaniu i przyczynienie się do szybszego załatwienia sprawy;

4. art. 73 § 1 k.p.a. w zw. z art. 9 k.p.a. oraz art. 10 k.p.a. poprzez taką organizację pracy urzędu, która faktycznie uniemożliwiła ustalenie w rozsądnym terminie stanu sprawy i przyczyn zwłoki w jej rozpoznaniu, albowiem okres oczekiwania na zapoznanie się z aktami sprawy wynosi przeszło miesiąc.

Wobec powyższego wniosła o:

1. stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności;

2. stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

3. zobowiązanie organu do wydania odpowiednich aktów administracyjnych w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi;

4. wymierzenie organowi grzywny na postawie art. 149 § 2 p.p.s.a w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.;

5. przyznania skarżącej na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. od organu sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.

W uzasadnieniu skargi Strona podniosła, że pierwszy wniosek spośród dziesięciu został złożony do organu w dniu [...] r. Zdaniem strony wraz z wnioskami złożono wszystkie dokumenty niezbędne do wydania odpowiednich aktów administracyjnych. Postępowanie organu oceniono jako pozorne, biorąc pod uwagę terminy złożonych wniosków oraz fakt, że w sprawie żadnego z wniosków strona skarżąca nie otrzymała informacji o podejmowanych czynnościach. Wskazała na art. 12 § 1 k.p.a. i art. 35 k.p.a. akcentując, że w przedmiotowej sprawie nie zachodziły okoliczności, które uzasadniałyby fakt przedłużania postępowania, ponieważ sprawa nie była skomplikowana, a ponadto złożono wnioski z wszelkimi dokumentami niezbędnymi do wydania decyzji. W uzasadnieniu odwołano się do orzecznictwa sądowoadministracyjnego dotyczącego bezczynności organów administracji. W ocenie strony argumentacja dotycząca zbyt dużej ilości składanych wniosków nie jest uzasadnieniem dla bezczynności organu w danej sprawie. W przypadku tego typu utrudnień organ powinien podejmować czynności w celu ich wyeliminowania, a wnioskodawca w żadnym wypadku nie powinien ponosić konsekwencji tego typu sytuacji. Okoliczności zwalniające organ administracji z zarzutu bezczynności muszą mieć charakter prawny, proceduralny, a nie faktyczny. Zdaniem strony skarżącej realizacja kompetencji organu administracji jest jego prawnym obowiązkiem. Od obowiązku tego nie zwalniają tzw. trudności obiektywne: brak etatów, środków pieniężnych, przekonanie, że powierzona organowi kompetencja "nie ma nic wspólnego z realizacją jego zadań ustawowych".

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6337 Zatrudnianie cudzoziemców
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Cudzoziemcy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda