|Sygn. akt III SAB/Kr 161/20 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 22 marca 2021 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Janusz Kasprzycki, Sędziowie: WSA Hanna Knysiak-Sudyka, WSA Ewa Michna (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym, w dniu 22 marca 2021 r. skargi G. B., na bezczynność Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego, w przedmiocie naniesienia wzmianki dodatkowej na akcie małżeństwa, , , skargę oddala.,
G. B. - zwana dalej skarżącą - złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Burmistrza Gminy polegającą na zaniechaniu naniesienia na jej polskim akcie małżeństwa wzmianki dodatkowej o rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód. Skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do naniesienia wzmianki dodatkowej o rozwiązaniu małżeństwa, ewentualnie do wydania decyzji odmownej w sprawie w ciągu dwóch tygodni od dnia otrzymania akt sprawy wraz z prawomocnym wyrokiem. Skarżąca domagała się nadto stwierdzenia, że organ dopuścił się bezczynności; stwierdzenia, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, także wymierzenia organowi grzywny, przyznania od organu na rzecz skarżącej sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.), wreszcie rozpoznania sprawy w trybie uproszczonym oraz zasądzenia od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania. Skarżąca wniosła również o zobowiązaniu przez Sąd do przedłożenia akt sprawy o sygnaturach: [...], [...], [...], [...], wskazując że organ rozdrabniał jedną sprawę na kilka, a nawet podjął sprawę "widmo".
Skarżąca podniosła, że w dniu 4 czerwca 2020 r. złożyła w Urzędzie Stanu Cywilnego wniosek (doprecyzowany pismem z 24 czerwca 2020 r.) o dokonanie umiejscowienia jej ukraińskiego aktu małżeństwa wraz z naniesieniem wzmianki dodatkowej o rozwodzie w 1985 r. na polskim akcie małżeństwa (na podstawie posiadanego już przez organ od 2019 r. wyroku o rozwodzie wraz z tłumaczeniem na język polski). W związku z tym, że umiejscowienie już się dokonało, skarżąca podniosła, że skarga dotyczy tylko naniesienia wzmianki dodatkowej. Skarżąca poinformowała również, że 13 sierpnia 2020 r. wniosła ponaglenie, które jej zdaniem zostało wadliwie, bo niekorzystnie dla niej rozpoznane przez Wojewodę.
Skarżąca poinformowała również, że sprawa faktycznie toczy się już od 2018 r., zarzuciła Kierownikowi Urzędu Stanu Cywilnego niekompetencję, podniosła, że została wprowadzona w błąd informacją, że w związku z jej staraniami o uzyskanie polskiego obywatelstwa - powinna złożyć w sądzie wniosek o uznanie swojego wyroku rozwodowego, co następnie uczyniła 16 października 2018 r. Postępowanie zainicjowane w Sądzie Okręgowym według relacji skarżącej zostało uznane przez Sąd za bezprzedmiotowe, choć sprawa toczy się nadał i nie została formalnie umorzona.
Skarżąca powołała się na art. 24 ust. 2 pkt 1 oraz art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 463 z późn. zm.), art. 48 ust. 1 umowy między RP a Ukrainą o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych sporządzonej w Kijowie w dniu 24 maja 1993 r. i poprzednio obowiązujący art. 52 lit. a umowy pomiędzy PRL i ZSSR o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych podpisanej w Warszawie 28 grudnia 1957 r. W ocenie skarżącej Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego powinna nanieść wzmiankę dodatkową o rozwodzie na podstawie posiadanego wyroku rozwodowego wraz z tłumaczeniem, po tym jak skarżąca złożyła podanie o dokonanie umiejscowienia jej aktu małżeństwa, w przeciwnym razie uczestnikiem postępowania o umiejscowienie musiałby być mąż skarżącej. Skarżąca zarzuciła, że w sposób nieuprawniony jej pismo z 8 października 2019 r. - w którym wskazała podstawę prawną do tego, aby nie nalegano na uznanie jej wyroku rozwodowego w postępowaniu sądowym, a uznano ten wyrok we własnym zakresie - zostało potraktowane jako podanie o wszczęcie nowego postępowania administracyjnego, którego przedmiotem było uznanie wyroku zagranicznego (postępowanie to zakończyło się następnie wydaniem decyzji administracyjnej z 20 stycznia 2020 r. umarzającej postępowanie jako bezprzedmiotowe). Skarżąca zarzuciła, że nie miało podstaw pismo Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego z 12 lutego 2020 r., w którym przekazując skarżącej umiejscowiony odpis zupełny aktu małżeństwa bez wzmianki dodatkowej o rozwiązaniu małżeństwa, po raz kolejny - błędnie - poinformował skarżącą, że ma zwrócić się do sądu w celu uznania wyroku rozwodowego. Skarżąca podkreśliła, że postanowienie Kierownika USC z 31 lipca 2020 r. zawieszające postępowanie do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Sąd Okręgowy jest niezrozumiałe, skoro wyrok rozwodowy podlega uznaniu z mocy prawa bez odrębnego postępowania i Kierownik takie informacje od Sądu już uzyskiwał. Skarżąca podkreśliła także, że w sprawie otrzymała przez okres dwóch lat wiele pism, z których nic konkretnego nie wynikało, a także że podupadła na zdrowiu w związku z toczącym się postępowaniem.