Sprawa ze skargi V. Z. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Do. w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus, Sędzia WSA Władysław Kulon, Anna Siedlecka (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 września 2019 r. sprawy ze skargi V. Z. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Do. w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie strona 1/6

Pismem z dnia 5 kwietnia 2019 r. strona skarżąca wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy. Strona skarżąca zarzuciła Wojewodzie D. naruszenie art. 6, art. 7, art. 7a, 8, art.12, art. 35 § 1 i 3 oraz art. 36 § 1 ustawy z dnia 16 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. nr 98, poz. 1071 ze zm.), przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu. W skardze strona skarżąca wniosła o : dokonanie kontroli przewlekłości postępowania administracyjnego, którego dotyczy skarga, przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 7 p.p.s.a. oraz o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi, skarżąca wyjaśnia, że w dniu 16 stycznia 2017 r. złożony został do Wojewody D. wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy. Po złożeniu wniosku skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych wniosku, które zostały uzupełnione w terminie. Następnie w dniu 27 kwietnia 2017 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku. Jednocześnie organ wyznaczył termin załatwienia sprawy do dnia 31 lipca 2017 r. Wniosek został uzupełniony 5 czerwca 2017 r. Pomimo uzupełnienia złożonego wniosku zgodnie z wezwaniem organu organ nie podjął żadnych czynności w sprawie. Wyznaczony przez organ termin upłynął bezskutecznie. Wobec powyższego skarżący działający przez swojego pełnomocnika pismami z dnia 19 września 2017 r., 2 listopada 2017 r. złożył wniosek o udzielenie informacji o statusie sprawy i wydanie decyzji w przypadku posiadania przez organ kompletnego wniosku. W dniu 17 stycznia 2018 r., a więc pół roku po uzupełnieniu wniosku przez skarżącego organ ponownie wezwał skarżącego o uzupełnienie wniosku, przy czym konieczność uzupełnienia części dokumentów księgowych wynikało z upływ czasu i konieczności ich przygotowania za następny okres. Jednocześnie organ wyznaczył kolejny termin na załatwienie sprawy do 31 marca 2018 r. W dniu 27 lutego 2018 r. Skarżący uzupełnił wniosek zgodnie z wezwaniem. Wobec bezczynności organu pełnomocnik skarżącego w dniu 14 maja 2018 r. złożył skargę. Dopiero po półtora miesiąca organ ponownie wezwał skarżącego o uzupełnienie wniosku, wyznaczając kolejny termin załatwienia sprawy do dnia 15 sierpnia 2018 r. Pismami z dnia 11 czerwca 2018 r. i 6 lipca 2018 r. skarżący uzupełnił wniosek. Pomimo złożenia kompletu dokumentów organ pozostał bezczynny. Kolejny termin załatwienia sprawy upłynął bezskutecznie. Wobec tego pełnomocnik skarżącego w dniu 8 stycznia 2019 r. złożył zażalenie na przewlekłość postępowania. Dopiero w dniu 28 stycznia 2019 r. organ wydał decyzję w sprawie zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Postępowanie w sprawie toczyło się dwa lata. Tym samym organ naruszył art. 35 § 3 k.p.a. , który określa maksymalny termin załatwienia sprawy, a także zasadę zaufania do organów administracji zawartą w art. 8 k.p.a. oraz zasadę szybkości postępowania zawartą w art. 12 § 1 k.p.a.

Strona 1/6