Budownictwo, nadzór architektoniczno-budowlany i specjalistyczny, ochrona przeciwpożarowa, Budowlane prawo, Podatkowe postępowanie
Tezy

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym odpowiedzialności zawodowej w budownictwie postępowanie wyjaśniające poprzedzające wystąpienie organu nadzoru budowlanego z wnioskiem o orzeczenie w przedmiocie zastosowania kary w zakresie nie uregulowanym przepisami ustawy - Prawo budowlane powinno być prowadzone przy odpowiednim zastosowaniu przepisów Kodeksu postępowania karnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynęła skarga na decyzję o wymierzeniu skarżącemu kary upomnienia z tytułu odpowiedzialności zawodowej.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podano, że organ pierwszej instancji wymierzył karę upomnienia ponieważ w wykonywanych projektach skarżący naruszył przepisy zarządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego /M.P. 1995 nr 2 poz. 30/, a ponadto wykonał projekt określonego urządzenia nie mając do tego wymaganych uprawnień. W ocenie organu orzekającego powyższe okoliczności uzasadniają przyjęcie, że skarżący niedbale wykonywał funkcje projektanta, co skutkuje odpowiedzialnością zawodową.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji podniesiono, że postępowanie wyjaśniające prowadzone było z naruszeniem art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm.;/, decyzja o ukaraniu nie precyzuje, za jaki rodzaj niedbałości wymierzono karę, zaś w odniesieniu do części zarzucanych uchybień nastąpiło przedawnienie /art. 100 Prawa budowlanego/.

Po rozpatrzeniu odwołania organ II instancji uznał, że brak jest podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji, stwierdzając w uzasadnieniu, że w aktach sprawy znajdują się postanowienia wykazujące braki i nieprawidłowości w wykonywanych przez skarżącego projektach budowlanych, a także decyzje odmawiające wydania pozwolenia na budowę z uwagi na nieprawidłowości w projektach budowlanych sporządzonych przez skarżącego. Powyższe dokumenty świadczą o tym, że pełniąc funkcję projektanta skarżący naruszył przepisy Prawa budowlanego.

W ocenie organu, podstawowym uchybieniem jest przekroczenie przez skarżącego zakresu posiadanych uprawnień budowlanych, co stanowi naruszenie art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 Prawa budowlanego.

Ustosunkowując się do zarzutów podniesionych w odwołaniu organ II instancji stwierdził, że do wniosku o wszczęcie postępowania dołączono postanowienia i decyzje organu stopnia podstawowego, określające szczegółowo błędy w projektach wykonanych przez skarżącego. Stosownie do art. 98 Prawa budowlanego była przeprowadzona rozprawa administracyjna przed wojewodą, której celem było wyjaśnienie wszystkich aspektów sprawy. Organ I instancji poinformował skarżącego o terminie rozprawy, możliwości zapoznania się z aktami sprawy a także prawie strony do złożenia dodatkowych wyjaśnień, dokumentów i dowodów. Z możliwości tych skarżący nie skorzystał. Nie jest więc zasadny zarzut braku określenia zarzucanego czynu oraz braku dowodów. Nie jest również zasadny zarzut przedawnienia. Datą powzięcia przez organ wiadomości o wadach w projekcie jest w tym wypadku data decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu i wydania pozwolenia na budowę, a datą wszczęcia postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej - data wpływu wniosku do wojewody. Postępowanie z tytułu odpowiedzialności zawodowej zostało wszczęte po upływie 1 miesiąca od powzięcia przez organ wiadomości o popełnieniu czynu, nie wystąpiło więc przedawnienie określone w art. 100 Prawa budowlanego. Zaistniała zatem w sprawie przesłanka wymieniona w art. 95 ust. 4 Prawa budowlanego powodująca odpowiedzialność zawodową skarżącego. Dotychczasowa niekaralność skarżącego powoduje zasadność orzeczenia najniższej kary przewidzianej ustawą.

Strona 1/5