Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Asesor WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2008 r. sprawy ze skargi Gminy D. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko dyrektora Pałacu Kultury Zagłębia w D. oddala skargę
Zarządzeniem z dnia [...], nr [...], na podstawie art.30 ust.2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), Prezydent Miasta D.G. powołał na czas określony dyrektora Pałacu Kultury [...] w D.G., nadto ustalił datę wejścia zarządzenia w życie z dniem podpisania. Zarządzenie to doręczono organowi nadzoru w dniu [...].
W dniu [...] Wojewoda Ś. wszczął postępowanie nadzorcze w sprawie powyższego zarządzenia, w wyniku którego w dniu [...] wydał zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze. Organ nadzoru - powołując się na przepis art.91 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - stwierdził nieważność powyższego zarządzenia. Doszedł bowiem do przekonania, że jest ono niezgodne z art.13 ust.2 pkt 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz.123 ze zm.) w związku z ust.1 Rozdziału III Statutu Pałacu Kultury [...] przyjętego uchwałą Rady Miejskiej w D.G. z dnia [...] nr [...] (Dz. Urzęd. Województwa Ś. Nr 10, poz. 401). W jego uzasadnieniu Wojewoda Ś. wskazał, iż decydujące znaczenie dla sposobu powołania dyrektora Pałacu Kultury [...] mają przepisy jego statutu, a to po myśli art.13 ust.2 pkt 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Statut tymczasem przewiduje, że dyrektora wspomnianej instytucji powołuje i odwołuje Prezydent Miasta po zasięgnięciu stosownych opinii, przy czym wyłonienie go następuje w drodze konkursu organizowanego przez Prezydenta Miasta zgodnie z regulaminem uchwalonym przez Radę Miejską. Jednakowoż Rada nie uchwaliła takiego regulaminu. W ocenie organu nadzoru bez znaczenia jest okoliczność wykreślenia z treści Statutu Miasta D.G. zapisu o wyłącznej kompetencji Rady w tym przedmiocie. Przy czym, jakkolwiek co do zasady to organ wykonawczy gminy jest uprawniony do powoływania i odwoływania kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, to jednak dopuszczalne są odstępstwa uregulowane w przepisach szczególnych. Zdaniem Wojewody Ś. takim przepisem jest art.13 cytowanej powyżej ustawy. Statut, o którym on traktuje jest prawem miejscowym, a więc aktem powszechnie obowiązującym na danym terenie. W konsekwencji czego powołanie dyrektora przedmiotowym zarządzeniem, jakkolwiek mieszczące się w kompetencji Prezydenta, w sytuacji braku poprzedzenia postępowania konkursowego uchwaleniem przez Radę jego regulaminu, jako nielegalne, skutkuje koniecznością wyeliminowania go z obrotu prawnego poprzez stwierdzenie nieważności. Podobnie postąpił Wojewoda odnośnie zarządzeń w przedmiocie regulaminu oraz ogłoszenia konkursu i powołania komisji konkursowej. Rozstrzygnięcie to zostało doręczone Gminie D.G. w dniu [...].
W złożonej w dniu [...] skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gmina ta domagała się uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia. Zarzuciła mu naruszenie art.13 ust.2 pkt 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej w związku z przepisami Rozdziału III ust.1 uchwały Rady Miejskiej w D.G. z dnia [...] nr [...] w sprawie zmiany statutu Pałacu Kultury [...] oraz przyjęcia jego jednolitego statutu w związku z § 1 uchwały tejże Rady z dnia [...] nr [...] w sprawie wprowadzenia zmian do Statutu Miasta D.G., poprzez nieuwzględnienie usunięcia z tegoż statutu kompetencji Rady do uchwalania regulaminów wyłaniania kandydatów na kierownicze stanowiska w miejskich jednostkach organizacyjnych. W jej ocenie ten stan prawny upoważniał Prezydenta do wydania zarządzeń wprowadzającego regulamin konkursu i powołującego komisję konkursową, a dalej również zaskarżonego zarządzenia w sprawie. Nadto w skardze podniesiono zarzut naruszenia art.107 § 3 k.p.a. w związku z art.91 ust.5 ustawy o samorządzie gminnym poprzez niepełne uzasadnienie rozstrzygnięcia nadzorczego uniemożliwiające odczytanie motywów, jakimi kierował się organ je wydając. W przekonaniu skarżącej statut przedmiotowej jednostki kultury nie jest aktem prawa miejscowego funkcjonującym w oderwaniu od innych elementów systemu prawnego. Relacje pomiędzy Statutem Pałacu Kultury [...] i Statutem Miasta D.G. winny doprowadzić do konkluzji o uprawnieniu Prezydenta do wydania zarządzenia w przedmiocie regulaminu, powołania komisji konkursowej, na koniec do wydania spornego zarządzenia. Skarżąca przyznała, że nie zsynchronizowano brzmienia obu statutów, lecz istotna jest intencja, jakiej dano wyraz w treści Statutu Miasta. Tenże derogował odmienny zapis statutu gminnej jednostki kultury. Zatem wady te powodują, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie powinno się ostać.